Ένα καινούριο reality ξεκινάει στην Ιταλία στις αρχές Σεπτέμβρη.Το reality θα αφορά στο θέμα της ανεργίας. Η εποχή δεν είναι τυχαία καθώς τότε χιλιάδες νέοι πασχίζουν για ανεύρεση εργασίας. Είκοσι νέοι και νέες ηλικίας 18 έως και 30 ετών θα κλειστούν σε ένα σπίτι με πολλές ανέσεις όπως και στα προηγούμενα reality τύπου Big Brother και κάθε εβδομάδα θα περνάνε διάφορες δοκιμασίες. Κλασικά, θα αποχωρεί ένας παίκτης κάθε εβδομάδα και το κοινό θα ψηφίζει ποιόν θέλει να κρατήσει από τους τρεις άτυχους που θα είναι υποψήφιοι προς αποχώρηση . Οι υποψήφιοι προς αποχώρηση θα κρίνονται από τις εβδομαδιαίες δοκιμασίες και θα είναι αυτοί που θα συγκεντρώνουν τους λιγότερους βαθμούς. Οι δοκιμασίες θα αναδεικνύουν τα προσόντα των υποψηφίων όπως ταχύτατη δακτυλογράφηση σε υπολογιστές, επιστημονικές γνώσεις, ηγετικές ικανότητες, επιδεξιότητα, ευστροφία, τεστ ευφυΐας και πολλά άλλα . Το έπαθλο για τον ικανότερο και αγαπημένο παίκτη του reality δε θα είναι ούτε χρηματικό αλλά ούτε και υλικό.
Θα είναι απλά μια καλή θέση εργασίας.
Update 23-06-2007 :
Φυσικά όπως μπορεί να καταλάβατε το reality αυτό δεν είναι αληθινό, παρά μόνο αποκύημα της φαντασίας μου! Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα δείγμα των realities που θα επικρατήσουν στο μέλλον. Η ανεργία χτυπάει κόκκινο και ειδικά στην Ελλάδα.. και οι πολιτικοί για άλλη μια φορά ασχολούνται με τις εκλογές. Μόνο.
7 σχόλια:
αν θυμάμαι καλά δεν είχαμε και μεις πριν μερικά χρόνια ένα reality που στο τέλος κέρδιζαν δουλειά? το θυμάμαι γιατί είχα δει εκεί έναν από την κατασκήνωση, το "δίωρο", έτσι τον λέγαμε γιατί έπαιρνε δίωρες άδειες να βγαίνει να πηγαίνει....εεε....χμ....σε κοντινά ξενοδοχεία!!! Δε θυμάμαι πως έλεγαν το παιχνίδι αλλά θυμάμαι ότι κάποιο ρόλο έπαιζε ο πέτρος Κωστόπουλος!
Αχ βρε Griz ένας από τους λόγους που αναπολώ τα φοιτητικά μου χρόνια, είναι για να ήμουν μαζί σου να αγωνισθώ σαν φοιτητής για αυτές και γι άλλες αναζητήσεις. Μπράβο που ασχολείσαι (και)με αυτά. Εστω και σαν υπόθεση. Το μέλλον είναι αβέβαιο και επιβάλλονται ξεκάθαρες απόψεις και όχι μισόλογα.
Από τους σκεπτόμενους πολίτες και από τους πολιτικούς. Αφήνουμε τη ζωή μας στα χέρια ποιού; Έχουμε αναρωτηθεί ότι ένα ρηάλιτυ έχει γίνει η ζωή μας, οι σχέσεις μας, η καριέρα, όλος ο κόσμος. Εκμετάλλευση του πόνου και της δυστυχίας για μια θέση για ένα μπόνους, ένα πακέτο
Και μεις επαναπαυμένοι στις δάφνες των "επιτυχιών" μας, σφυρίζουμε σε όποια γκόμενα μας γυαλίσει, σε όποιον πολιτικό μας κουνήσει το χέρι για να πάμε μαζί του.
Πες μας που πας να ρθούμε, όχι έτσι.
Θα έχει κόστος, θα χάσουμε το ρουσφέτι, τις άκρες την ώρα της εξεύρεσης δουλειάς, αλλά όσο είμαστε ελεύθεροι από αυτά ας τα λέμε τουλάχιστον. Δεν κοστίζουν οι αλήθειες. Μπορεί μάλιστα να κάνουν καλύτερο τον κόσμο που τον γεννοβολάμε άκριτα παιδιά, πείνες και πολέμους.
Νομίζω πως το συγκεκριμένο reality λεγόταν "Ο Επιχειρηματίας" (?), και σκοπός του ήταν να δώσει τη δουλειά σ'ένα από τα 12 λιγούρια που πίστευαν ότι ήταν οι κατάλληλοι...
Αυτό ήταν ξύλο! Ίντριγκα, τσακωμοί, πισώπλατα μαχαιρώματα... Όπως και στην αληθινή ζωή...
Βέβαια, πάτωσε...
Η άποψη μου είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανεργία, αλλά αεργία, με αποτέλεσμα να δίνουμε τις δουλειές σε αλλοδαπούς...
Γιατί? Γιατί ο Έλληνας θέλει να "σπουδάσει" (έστω κι αν είναι μια σχολή χωρίς μέλλον), για να βγάλει ένα χαρτί βάσει του οποίου επιβάλλεται να βρεί δουλειά!
Δεν υπάρχουν πολλοί απόφοιτοι σχολών, που να πούν, "α, ok, πήρα το χαρτί, ας πάω να δουλέψω έστω και σουβλατζής, να βγάλω κανένα φράγκο"...
Αν δεν βρεί ο Έλληνας δουλειά στο δημόσιο, ή σε κάτι σχετικό με τη σχολή που σπούδασε, θεωρείται από τη κοινωνία άνεργος, ακόμα κι αν δεν είναι...
lovething όπως είπε και ο pure evil ήταν ο "επιχειρηματίας", νομίζω φορούσαν όλοι κοστουμάκια και τους έκαναν ερωτήσεις? Δεν είμαι σίγουρη αν έμεναν όντως σε σπίτι όλοι μαζί και έχω την εντύπωση όχι μόνο ότι πήγε άπατο αλλά ότι κόπηκε πάρα πάρα πολύ σύντομα.. μπορεί και μετά από κανα 2-3 εκπομπές? Θυμάμαι ούτε σε ζάπινγκ δεν το είχα πετύχει!
βασίλη μου δυστυχώς οι περισσότεροι νέοι, παρόλο που τους απασχολεί η ανεργία, πιστεύουν ότι θα βρουν μία άκρη, ένα conne για να βρουν δουλειά.
Αν οι πολιτικοί έκαναν σωστά τη δουλειά τους και εμείς τους ακολουθούσαμε δε θα συναντούσαμε εμπόδια. Θα υπήρχε αξιοκρατία, ο καθένας θα έπαιρνε αυτό που του άξιζε αναλογικά με τις ικανότητές του και με το πόσο έχει κοπιάσει για αυτό!
Δε μπορεί να παίρνουν ακαδημαϊκές θέσεις στα πανεπιστήμια οι συγγενείς των καθηγητών με τα μισά προσόντα από άλλα παιδιά! Και πολλά παραδείγματα σε όλους τους χώρους εργασίας. ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ μηχανισμοι για τις θέσεις εργασίας του Δημοσίου! Που να λειτουργούν σωστά και να τους ελέγχουν οι πολιτικοί. Αξιοκρατία. Αξιοποιήστε οι πολιτικοί τα ικανά και άριστα παιδιά που βγάζουν τα πανεπιστήμια της χώρας μας. Γιατί να αρπάζουν τα παιδιά μας οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο και να προχωράνε μπροστά ενώ εδώ να μένουμε στάσιμοι? ?
βασίλη έπρεπε να σουν φοιτητής να διαβάζουμε μαζί τα μπετά τώρα.. ουφ, έχω πήξει!
Griz, :)
Pure evil άργησα να απαντήσω λίγο! Από τη μία έχεις δίκιο ότι οι Έλληνες από κάποια εποχή και μετά [εκεί γύρω στα '80's και μετά που απέκτησαν χρήματα] άρχισαν να σνομπάρουν απλές δουλειές.. χωραφιού, οικοδομής, παντός είδους χειρωνακτικές δουλειές. Τότε ήρθαν και οι μετανάστες και κάλυψαν αυτό το κενό που δημιουργήθηκε.
Θέλουν όλοι πια να σπουδάσουν , τι κι αν δεν τα παίρνουν τα γράμματα?
Αλλά από την άλλη αν κάποιος έχει σπουδάσει σε μία σχολή γιατί να μη δουλέψει στο αντικείμενο του και να πρέπει να κάνει κάτι άλλο??? Για λόγους επιβίωσης αναγκάζονται οι νέοι να μην ασχολούνται με αυτό που σπούδασαν. Κακώς.
Δημοσίευση σχολίου