Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007

Φωτιά στα μπατζάκια μας.

Δυστυχώς το πρώτο θέμα που γράφω μετά από τόσο καιρό είναι αυτό.

Φωτιά παντού. Φωτιά στα πάντα.

Μαύρισε ο τόπος , μαύρισαν και οι ψυχές μας.

Κόσμος σε παραφροσύνη. Κόσμος που προσπαθεί να σώσει τη ζωή του, την περιουσία του και τα δάση .

Τα θύματα δεκάδες. Τα σπίτια που καταστράφηκαν εκατοντάδες. Τα δέντρα που κάηκαν χιλιάδες.

Τα μέρη μου κάηκαν . Όπως όλων. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείς σε μια παρέα και να μην υπάρχει άνθρωπος που τα μέρη του να μην κάηκαν. Η αρχαία Ολυμπία παραδόθηκε στις φλόγες. Μέχρι αυτή τη στιγμή έχει καεί «μόνο» ο Κρόνιος λόφος και το ιερό άλσος. Όποιος έχει πάει εκεί ξέρει ότι δε μιλάμε μόνο για ένα δάσος. Η ενέργεια αυτού του τόπου ήταν πραγματικά εκπληκτική . Χαίρομαι που το τόνισαν κάποιοι στην τηλεόραση αυτό, ότι οι πρόγονοί μας δεν ξεκίνησαν τυχαία εκεί τους Ολυμπιακούς αγώνες. Κρίμα, τα παιδιά μας απλά θα ακούν από εμάς πόσο ωραία ήταν.

Ευθύνες πολλές. Αλλά δε θα αποδοθούν ποτέ. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Θα δοθούν κάποιες χρηματικές αποζημιώσεις εν όψει εκλογών. Πάλι καλά να λέμε δηλαδή. Αν είχαν γίνει ήδη οι εκλογές, όποιος και να ήταν στην κυβέρνηση θα καθυστερούσε πολύ να δώσει τις απαιτούμενες αποζημιώσεις στους πυρόπληκτους. Ακούμε ένα σωρό υποσχέσεις τώρα. Για να τους σιχαθούμε ακόμα περισσότερο. Ευκαιρία για να αναδειχτούν τα κόμματα. Θα δώσουν πολλές αποζημιώσεις , λέει. Θα γίνουν αναδασώσεις άμεσα, λέει. Θα δώσουν δουλειά σε πολλούς από τους πυρόπληκτους ανέργους, λέει.

Πού ήταν όλοι όταν καίγονταν τα πάντα? Εδώ και τρεις ημέρες? Ξέρω ότι ήταν πολλά τα μέτωπα . Τα άφησαν όμως. Δεν προσπάθησαν από την αρχή που ξεκίνησε η φωτιά στη Ζαχάρω. Μετά είναι επόμενο ότι δύσκολα θα τη συμμαζέψεις τη φωτιά . Παρόλαυτά, δε χρειαζόταν οπωσδήποτε να τη σβήσουν άμα δε γινόταν. Απλά να ήταν συντονισμένοι και εκεί που έπρεπε.

Όταν βγαίνουν στα κανάλια οι πολιτικοί προσπαθούν να κερδίσουν εντυπώσεις. Λες και είναι ένα παιχνίδι όλο αυτό , με αφετηρία την ημέρα ανακοίνωσης των εκλογών και τέρμα την 16 Σεπτεμβρίου.

Πρόληψη δεν υπήρξε. Καμιά .

Τώρα είναι αργά. Χάθηκαν άνθρωποι. Και αυτοί που έζησαν , πώς θα ζήσουν πια? Από τη στιγμή που στην επαρχία εργάζονται στη γη τους και συντηρούνται από αυτή? Ο τουρισμός έχει πληγεί. Στην οικονομία θα επέλθει κρίση. Οπωσδήποτε στην τοπική. Από την έλλειψη τουρισμού, από την ανεργία, από τις γεωργικές καλλιέργειες που καταστράφηκαν.

Χάθηκε το οξυγόνο στην Ελλάδα. Το ρούφηξαν κάποιοι αυτές τις ημέρες.

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2007

Back

Καλώς ξαναβρεθήκαμε!!!!

Θα αφιερώσω λίγες γραμμές στις διακοπές που ήταν υπέροχες αλλα πρέπει να τις αφήσω πίσω τώρα... Η Χαλκιδική ήταν φο- βε - ρή! Κοίταζες πάνω και πέρα στον ορίζοντα: γαλάζιο, κοίταζες οπουδήποτε αλλού: πράσινο! Συνδυασμός που σε μας τους τσιμεντοανθρώπους φαίνεται ασσύληπτος. Αυτό μου πέρασε πολλές φορές από το μυαλό στις διακοπές. Στο ξενοδοχείο τριγυρνούσε ένα σκιουράκι. Άλλη μια φορά έχω ξαναδεί σκίουρο και το κοίταζα έκπληκτη. Ήταν αρκετά εξοικειωμένο με θορύβους οπότε πλησίαζε αρκετά για να το παρατηρείς με προσοχή. Τα απογεύματα καθόμουν στην παραλία και δίαβαζα ακούγοντας το κύμα που έχει μια μοναδική ικανότητα να "ξεπλένει" και το μυαλό. Τις υπόλοιπες μέρες έκανα κάτι σα γύρο Θεσσαλίας. κι αυτό το ταξίδι ήταν ωραίο γιατί έγινε "εκτός προγράμματος" και τα τυχαία είναι και τα καλύτερα πολλές φορές.

Πίσω στην Αθήνα... την αυγουστιάτικη Αθήνα που την προηγούμενη εβδομάδα ήταν απολαυστική. Βέβαια όποιον κάτοικό της να ρωτήσεις πότε είναι καλύτερα στην αθήνα σου απαντάει τον αύγουστο. Αν λοιπόν όσοι απαντούν μένουν, τελικά πως αδειάζει το κέντρο? Νομίζω πάντως πως πέρισυ ήταν πολύ πιο άδεια η πόλη. Τρομακτικά άδεια. Επίσης παράξενο είναι να μένεις μόνος σε μια πολυκατοικία. Με χαλασμένα φώτα... Μπαίνεις διαστακτικά στην είσοδο κάθε φορά και τρέχεις προς το ασανσέρ αναζητώντας το φως του με ανδρεναλίνη στο κόκκινο. Το ζήσαμε κι αυτό! Πήγα στο ΚΕΠ σήμερα για ένα πιστοποιητικό και ένιωσα σαν πλαστικό ανθρωπάκι σε μακέτα προσομοίωσης. Ζητούσες ένα πιστοποιητικό και πάνω σε αυτό που ζητούσες αυτός που σε εξυπηρετούσε έκανε εκπαιδευση σε υποψήφιους υπαλλήλους. Η διαδικασία αυτή κράτησε πολύ ώρα με εμένα να κοιτάζω με περιέργεια και αυτοί να παριστάνουν πως δεν είμαι εκεί. Μετά για εξάσκηση έκαναν οι εκπαιδευόμενοι τις απαραίτητες ερωτήσεις και έγραφαν στο pc με ιλιγγιώδη ταχύτητα 1 πλήκτρο/ λεπτό ενώ ο υπάλληλος (ο παλιός) τους διόρθωνε. Αυτό που ήταν ενοχλητικό ήταν το live μάθημα και ότι σε αγνοούσαν τελείως. Δε θα έπρεπε να τα είχαν μάθει και απλώς να εξασκούνταν? Δηλαδή αν κάποιος εκνευρισμένος βιαστικός ήθελε κάποιο πιστοποιητικό σήμερα και πήγαινε στο ΚΕΠ της περιοχής μου, ήταν καλή μέρα για καυγά.

Κοιτάζοντας τη δισκοθήκη του φίλου πέτρου αναρωτήθηκα για ποιο από τα cd του ντρέπεται! Με απασχόλησε κι εμένα λοιπόν και τελικά ντρέπομαι για τους Hanson (κάτι ξανθά αγοράκια) και ίσως λίγο για το single του Bye bye (nsync boy band με αρχηγό τον Justin Ttimberlake) Δεν αισθάνομαι άσχημα για όλα τα άλλα κι ας ακούω τελείως διαφορετική μουσική τώρα. Ήταν πάντως ενδιαφέρουσα ευκαιρία να "ξεσκονίσω" λίγο τα cd. Εσάς ποιο είναι το cd που έχετε κρύψει πίσω από τη μπροστινή στήλη και μόνο εσείς ξέρετε ποια πρέπει να κουνήσετε για να το πάρετε?!

Αυτές οι σκόρπιες σκέψεις για σήμερα!


Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Οι διακοπές μου...










Αυτό ήταν για φέτος...Τα βήματα των διακοπών μου από το τέλος προς την αρχή...