Παρασκευή 29 Ιουνίου 2007

Καιγόμαστε...

Η μυρωδιά της καμμένης Πάρνηθας με ξύπνησε σήμερα το βράδυ...Βγαίνοντας στο δρόμο το πρωί αντίκρυσα έναν καφετί ουρανό που είχε κρύψει τον ήλιο...Το μπαλκόνι γέμισε στάχτες...Καταστράφηκε λέει η τελευταία πηγή οξυγόνου της Αττικής...Λίμνη θα γίνει το Μενίδι του χρόνου από τις βροχές και τις πλημμύρες...Λιμνοθάλσσα Θρακομακεδόνων...Μόλις την προηγούμενη μέρα ήρθε στο κινητό μου μήνυμα από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας: "Προφυλάξτε το δάσος από τη φωτιά. Δώστε στα παιδιά μας την ευκαιρία να αναπνεύσουν"...Μάλιστα...Σήμερα το πρωί άκουσα ότι όλα λειτούργησαν ρολόι...Δώσαμε μάχη και βγήκαμε νικητές...Τι ακριβώς κερδίσαμε δε μας είπε κανείς...Το οξυγόνο στην Αθήνα θα καταλήξουμε να το παίρνουμε σε φιάλες από το φαρμακείο ...


Πάρνηθα Πριν, Πάρνηθα Τώρα

Κάηκε και το Πήλιο...Το βουνό των Κενταύρων...Το στολίδι της Μαγνησίας...Ο πιο πράσινος τόπος που έχω δει ποτέ μου...Σε λίγο η φωτιά θα σταματούσε στη θάλασσα...Βλέπανε λέει τα ζώα να καίγονται ζωντανά...Μάλιστα...Πόσα στρέμματα δάσους καίγονται κάθε χρόνο...140.000 χιλίαδες λέει το google μου την τελευταία δεκαετία...


Πήλιο Πριν, Πήλιο Τώρα

Θυμάμαι τις φωτιές στην Πεντέλη...Η παιδική μου κατασκήνωση ήταν εκεί...Κάηκε και ένα μέρος της μια φορά...Εγώ θυμάμαι τις φωτιές του 95 και του 98...Ο συναγερμός για την πυρκαγιά ήταν το happy birthday σε γρήγορο tempo...Πάρτε καπελάκια, αθλητικά παπούτσια και μια βρεγμένη πετσέτα μας έλεγαν....Μας έπαιρναν με τα πούλμαν και καταλήγαμε σε διάφορα απίθανα σημεία στην Αθήνα. Στο Τροκαντερό, στην Αγία Παρασκευή, στον Αστέρα Βουλιαγμένης...Συνήθως έκαναν έγκαιρα την επιχείρηση...Την τελευταία φορά παρατρίχα να τους ξεγελάσει η φωτιά. Ο άνεμος άλλαξε και η πυρκαγιά ερχόταν με στόχο την κατασκήνωση. Στην πόρτα σταμάτησε...Μετά από 2 μέρες γυρίζαμε πίσω. Μύριζε καμμένο πεύκο παντού...Θυμάμαι ένα τραγούδι που τραγούσαμε με το στίχο: "...στου Διονύσου την πευκόφυτη πλαγιά...".

Δεν είναι πια πευκόφυτη η Πεντέλη. Η φωτιά έδωσε την ευκαιρία στους κατοίκους να χτίσουν όμορφες βίλες σε βάρος του δάσους...Γιατί εμείς είμαστε οι μόνοι που πρέπει να επιβιώσουμε σε αυτόν τον πλανήτη...Οι παντοκράτορες...Ούτε ζώα, ούτε φυτά...Κατώτεροι μας...Και ο πλανήτης τι κάνει? Άρχισε να παίρνει την εκδίκηση του απέναντι μας, απέναντι στην υπέρμετρη αλαζονεία μας...

120 πυρκαγιές είναι σε εξέλιξη σήμερα...


Πέμπτη 28 Ιουνίου 2007

4 συμβουλές για να την παλέψετε που δεν πάτε διακοπές..

(ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 8 ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΗ!)

Μη χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, δεν είσαι ο μόνος αναγκασμένος να μην πάει διακοπες [ακόμα τουλάχιστον]. Προς το παρόν ακολουθούν 4 συμβουλές για να μην χτυπάτε κάθε μέρα το κεφάλι σας στον τοίχο και να χαλαρώσουν τα νεύρα σας.

1) Μην ακούτε τραγούδια ρυθμικά που θυμίζουν παραλία. Είναι κάποια τραγούδια που ακούγονται ΜΟΝΟ στην παραλία και σας φέρνουν στο μυαλό εικόνες από διακοπές .. να χορεύετε σε club πλάι στην παραλία, να ακούτε στο αυτοκίνητο τα τραγούδια καθώς πηγαίνετε παραλία, να είστε ξαπλωμένοι στην παραλία με walkman ή τη μουσική που ακούγεται από το beach bar..



Και φυσικά απαγορεύονται δια ροπάλου τραγούδια όπως : καλοκαιρινές διακοπές, αγάπη καλοκαιρινή , πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία, και για κανένα λόγο το «θέλω επειγόντως διακοπές». Επιτρέπεται μόνο το «μη μου μιλάς για καλοκαίρια» για ευνόητους λόγους [πρέπει να εξωτερικεύουμε το θυμό!]


2) Μην ανοίγετε την τηλεόραση. Πρώτα απ’όλα οι επαναλήψεις σειρών που παίχτηκαν πρώτη φορά όταν η Δήμητρα Παπαδοπούλου είχε το μαλλί περμανάντ θα σας θυμίσουν ότι άλλο ένα καλοκαίρι έχει έρθει.. Επίσης , μην ανοίγετε την τηλεόραση γιατί οι εκπομπές που έχουν απομείνει να προβάλλονται live [πρωινάδικα, δελτία ειδήσεων, μεσημεριανά ] δείχνουν συνέχεια παραλίες, μαγιώ και πόσο ανεβαίνει η θερμοκρασία.


3) Αποφύγετε να κάνετε παρέα με άτομα που πάνε πολύ συχνά στην παραλία ή που – ακόμα χειρότερα- έχουν ήδη πάει διακοπές ή προετοιμάζονται μανιωδώς για αυτές. Μη μου πείς ότι μπορείς να διαβάσεις όταν έχεις μόλις γυρίσει από τη φοιτητική λέσχη (για μεσημεριανό φαγητό) και όλοι είναι με τα μαγιώ έτοιμοι για εξόρμηση στην παραλία και ήδη μαυρισμένοι από τα πολλά μπάνια. Επίσης μη μου πεις ότι μπορείς να διαβάσεις όταν η γειτόνισσα σου έχει πει όλα τα σχέδια της για το καλοκαίρι που περιλαμβάνουν νησιά και τουριστικά θέρετρα σε όλη την Ελλάδα. Ή όταν μιλάς με φίλους σου που είναι στο εξωτερικό με την IAESTE για πρακτική άσκηση και γυρνάνε την Ευρώπη!


4)Απομακρύνουμε από το χώρο εργασίας – διαβάσματος οτιδήποτε θυμίζει καλοκαίρι. Κρεμασμένες post cards , φωτογραφίες από τις διακοπές στην Ίο, Σαντορίνη κλπ. , κοχυλάκια , χαζοπραγματάκια που ψωνίσαμε στις διακοπές και φορτώνουν τα ράφια μας κ.ο.κ. Του χρόνου μπορεί να πάμε διακοπές για να γεμίσουμε κάποιο ράφι πάλι.. (κλαψ)

Κυριακή 24 Ιουνίου 2007

Αριθμών στιχάκια...



Όσο παλεύω με τους πρώτους αριθμούς,
σκέφτομαι φοίνικες πολλούς.
Και με τις ισοδυναμίες,
σκέφτομαι κι άλλες παραλίες.
Μα όσο ο υδράργυρος ανεβαίνει,
και η ύλη δε βγαίνει
Σκέφτομαι να τα παρατήσω,
να πάω σ' ένα όμορφο νησί να ζήσω.
Με την ομπρέλα μου στημένη,
και μες την άσπρη άμμο θαμμένη
Να στέκομαι ηλιοκαμμένη,
απ' το θαλασσινό νερό βρεγμένη.
Μα όταν φτάνω στα συστήματα γραμμικών ισοδυναμιών,
φαντάζομαι τη λάμψη πολλών αστεριών,
πάνω στον καλοκαιρινό ουρανό,
που πότε εγώ θα δω???????
Κι όταν φτάσω στα τετραγωνικά υπόλοιπα,
θα πρέπει να πάψω να σκέφτομαι όλα τα υπόλοιπα,
γιατί θα πρέπει τότε να γράψω,
και τα μπανάκια να ξεχάσω.
Ας πάω να ξανασυνεχίσω,
μπας και καταφέρω πια να λύσω,
όλες τις δύσκολες ασκησεις,
βρίσκοντας μόνη μου τις λύσεις!

Υ.Γ. Είναι αυτό που λένε "με βάρεσε το διάβασμα στο κεφάλι"!

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

(Updated: Reality για.. άνεργους) ---------------> Ιταλία- Ανεργία : 0-1

Ένα καινούριο reality ξεκινάει στην Ιταλία στις αρχές Σεπτέμβρη.

Το reality θα αφορά στο θέμα της ανεργίας. Η εποχή δεν είναι τυχαία καθώς τότε χιλιάδες νέοι πασχίζουν για ανεύρεση εργασίας. Είκοσι νέοι και νέες ηλικίας 18 έως και 30 ετών θα κλειστούν σε ένα σπίτι με πολλές ανέσεις όπως και στα προηγούμενα reality τύπου Big Brother και κάθε εβδομάδα θα περνάνε διάφορες δοκιμασίες. Κλασικά, θα αποχωρεί ένας παίκτης κάθε εβδομάδα και το κοινό θα ψηφίζει ποιόν θέλει να κρατήσει από τους τρεις άτυχους που θα είναι υποψήφιοι προς αποχώρηση . Οι υποψήφιοι προς αποχώρηση θα κρίνονται από τις εβδομαδιαίες δοκιμασίες και θα είναι αυτοί που θα συγκεντρώνουν τους λιγότερους βαθμούς. Οι δοκιμασίες θα αναδεικνύουν τα προσόντα των υποψηφίων όπως ταχύτατη δακτυλογράφηση σε υπολογιστές, επιστημονικές γνώσεις, ηγετικές ικανότητες, επιδεξιότητα, ευστροφία, τεστ ευφυΐας και πολλά άλλα . Το έπαθλο για τον ικανότερο και αγαπημένο παίκτη του reality δε θα είναι ούτε χρηματικό αλλά ούτε και υλικό.

Θα είναι απλά μια καλή θέση εργασίας.


Update 23-06-2007 :
Φυσικά όπως μπορεί να καταλάβατε το reality αυτό δεν είναι αληθινό, παρά μόνο αποκύημα της φαντασίας μου! Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα δείγμα των realities που θα επικρατήσουν στο μέλλον. Η ανεργία χτυπάει κόκκινο και ειδικά στην Ελλάδα.. και οι πολιτικοί για άλλη μια φορά ασχολούνται με τις εκλογές. Μόνο.




Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Ωδή στο...καρπούζι!


Προσπαθώντας να ξεφύγω από την τρελή καταδίωξη των μαθηματικών που γίνεται στο κεφάλι μου και να συνέλθω από τη μεσημεριανή βόλτα στο κέντρο συλλέγοντας τα συγγράμματα της σχολής, έχω μπροστά μου ένα μπολ με καρπούζι!!!

Δεν είναι τρελή απόλαυση το καρπουζάκι όταν έχει 45 βαθμούς έξω? Είναι! Πάντα είχα την εντύπωση πως το καρπούζι δεν περιέχει θρεπτικά συστατικά κι ότι προσφέρει μόνο τη δροσιά του....Να όμως που άλλη μια παιδική μου αντίληψη καταρρίφθηκε...

Το καρπούζι υπάρχει σε ιστορικές αναφορές από το 2.500 π.Χ. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το κατανάλωναν ως φρούτο αλλά παράλληλα το μετέφεραν μαζί τους σαν μια επιπρόσθετη αποθήκη νερού. Πράγματι πέραν του 90% του καρπουζιού αποτελείται από νερό.

Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το καρπούζι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β6,
C, λυκοπένιο, κάλιο και φυτικές ίνες.

Η περιεκτικότητα του σε ζάχαρο και θερμίδες είναι χαμηλή ενώ δεν περιέχει καθόλου λίπη ή χοληστερόλη.

Το καρπούζι περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C και βήτα καροτίνης. Οι δύο αυτές ουσίες έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες που συμβάλλουν στην προστασία του οργανισμού από διάφορους καρκίνους.

Το καρπούζι είναι πλούσιο σε κάλιο το οποίο συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της πίεσης.

Η περιεκτικότητα του καρπουζιού σε ζάχαρο είναι μικρότερη από αυτήν του μήλου.

Πώς να διαλέξετε το καλύτερο καρπούζι; Πολύ απλό! Πρέπει πρώτα πρώτα να διαλέξετε ένα καρπούζι που να έχει συμμετρικό σχήμα αλλά να μην έχει χτυπήματα ή κοψίματα. Ένα καλό καρπούζι πρέπει να είναι βαρύ για το μέγεθος του αφού αποτελείται από τόσο νερό. Τέλος, γυρίστε το και προσπαθείστε να βρείτε ένα σημείο πάνω στο καρπούζι που να είναι κίτρινο. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο ακουμπούσε το καρπούζι στο έδαφος όταν ωρίμαζε. Βρήκατε το τέλειο καρπούζι!

Πηγή: medlook.net

Τέλος εγώ έχω και μια αδυναμία στα σφηνάκια καρπούζι....

Τα υλικά
1 μικρό-μετριο καρπούζι
1 μπουκάλι Vodka
1/2 πακέτο ζάχαρη
Εκτέλεση:
Κόβουμε μόνο το πάνω μέρος του καρπουζιού, (ένα καπάκι), και με ένα μεγάλο κουτάλι,το αδειάζουμε. Η ψύχα πρέπει να καθαριστεί προσεκτικά από τα κουκούτσια. Ξαναγεμίζουμε το άδειο καρπούζι ρίχνοντας σταδιακά την καθαρισμένη ψύχα την οποια ραντιζουμε με Vodka και πασπαλιζουμε με ζάχαρη. Σκεπάζουμε με το καπάκι και το βάζουμε στο ψυγείο για 12 ώρες. Σερβίρεται με καλαμάκια.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

Θέλω επειγόντως διακοπές .. .!

Η αλήθεια είναι ότι η συμπαθέστατη κατά τα άλλα black fairy έπιασε το θέμα των διακοπών που πονάει φέτος.. Και αφού την ευχαριστήσω για την πρό(σ)κλησή της κατέληξα στα εξής 2 ελληνικά μέρη που σκέφτηκα πρώτα :

ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ (λακωνίας)
Κάτω απο την Πελοπόννησο βρίσκεται αυτό το νησάκι που -αν είναι σωστές οι πληροφορίες μου- είναι λίγο χίππικη η κατάσταση. Δεν μεταφέρεται αυτοκίνητο εκεί, δεν έχει δρόμους, νομίζω δεν έχει καν μαγαζιά ή κάνω λάθος? Σε φάση όπως το "the beach " το είχα καταλάβει, μια παραλία και πολλοί πολλοi άνθρωποι που κοιμούνται και στην παραλία και σε σκηνές, οπουδήποτε. Γενικά φέτος είμαι σε τέτοια διάθεση, όχι lux ξενοδοχεία και τέτοια.. χύμα καταστάσεις, παραλίες, παραλίες, παραλίες.. ααχ..
Θέλω να πάω κάποια στιγμή (σύντομα) εκεί! ..


ΡΟΔΟΣ :
Η Ρόδος είναι η δεύτερη επιλογή μου μάλλον γιατί πέρασα από τις ωραιότερες καλοκαιρινές εμπειρίες εκεί ..



Κατά τα άλλα ένα σωρό μέρη από το εξωτερικό πέρασαν από το μυαλό μου. Όλα με παραλίες εφόσον μιλάμε για καλοκαίρι. Και με εξωτικές παραλίες μάλιστα. Συμφωνώ οπωσδήποτε σε Καραϊβική , Μαλδίβες, οτιδήποτε εξωτικό υπάρχει και αν είναι και λατινογενής περιοχή ακόμα καλύτερα.. Ισπανία, Λατινική Αμερική ..αρκεί να έχει ηλιοκαμμένους άνδρες και ισπανική προφορά..!
Πραγματικά φέτος χρειάζομαι παραλία και διακοπές. Αλλά... πού..
(για καραϊβική κλείνουμε να πάμε Lovething και black fairy ok? :P )

Αν θέλει και δε βαριέται και ο βασίλης να γράψει τα 5 (ή όσα) μέρη διακοπων θα ήθελε να πάει..! Αν και είναι βασανιστικό, σε προειδοποιώ βασίλη!
ΑΑχ.. διακοπές..

Κυριακή 17 Ιουνίου 2007

Χρόνια πολλά LovethinG! Να τα 1000σεις!


Να ζήσεις..
... Lovething-ούλααα και χρόνια πολλά !
μεγάλη να γίνεις με μαύρα μαλλιά .. (ε , τι? άσπρα να σου ευχηθώ ? :-p )
παντού να σκορπίζεις τη γνώσης το φως ( να μας φωτίζεις και εμάς..! )
και όλοι να λένε να μια πτυχιούχοοοοοος! (θα το πάρουμε το ρημάδι, πού θα πάει?)

Σβήσε τα κεράκιααα!

(αυτή η τούρτα δεν έχει κεράκια αλλά ήταν γεμάτη σοκολάτα... γιαμ γιαμ! Οπότε πάρε και κεράκι να σβήσεις !! )

Γιούπι!! Χρόνια πολλά με Υγεία , Πρόοδο και Ανθρώπους [ξέρεις, για εμάς λέω] να σε αγαπάνε και να σε νοιάζονται!
Φιλάκια !
[μπουχούυ δεν είμαι κάτω να γιορτάσουμε μαζί :( ]

Αυτό το δώρο από μένα:
Με αυτόν τον κύριο να ξεπροβάλλει:



Άντε στην υγειά μας!
Ή μήπως Ursus roter? :-pp
KisssSSSesSS!

Σάββατο 16 Ιουνίου 2007

Ονειρεμένες διακοπές

Γι'αυτό το επίπονο λόγω των υπάρχουσων συνθηκών post ευθύνεται η black fairy! Να γράψω 5 μέρη που θα αποτελούσαν ιδανικούς προορισμούς διακοπών. Ας εξηγηθώ για τις επιλογές μου. Όσο και να λατρεύω την περιήγηση, να εξερευνώ τα μέρη που πάω, να περπατάω για ώρες περιπλανώμενη σε σοκάκια, για μένα αυτήν την περίοδο διακοπές σημαίνει να με πετάξεις σε μια παραλία με το μαγιό μου, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, τις ρακέτες, νερό, ένα μάνγκο, μια μπανάνα και η πιο σοβαρή σκέψη που θα έχω να κάνω να είναι τι δείκτη αντηλιακό να βάλω!! Να κοιτάζω το (συν)άπειρο και να μη σκέφτομαι τίποτα! Να αδειάσει το μυαλό μου! Να ξεχάσω όλα τα μαθηματικά που ξέρω!! Με βάση λοιπόν αυτό το κριτήριο, διάλεξα:

1)Καραϊβική! Εδώ κάτω από το φοίνικα να απλώσω την πετσετούλα μου....


...κάνοντας κρυφές πονηρές σκέψεις πως αυτός ο κύριος....


...θα περάσει να με πάρει για μια μικρή κρουαζιέρα με πολύ ρούμι!

2)Ibiza! Κρύβω ένα μικρό party animal μέσα μου ε? Έχω ακούσει ότι είναι πολύ ωραία και νομίζω μου ταιριάζει η ισπανική κουλτούρα! Αν πήγαινα εκεί θα μπορούσα να επιλέξω "εναλλακτικά" και τα Κανάρια!





3)Κάτω κουφονήσι! Χρόνια λέω πως θέλω να πάω εκεί όπως και σε ένα άλλο ελληνικό νησί παρακάτω. Ο πολιτισμός λέει δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί, οι παραλιές καταπληκτικές, οπότε παίρνεις τη σκηνούλα σου και απολαμβάνεις!




4) Φτάσαμε στο 4? Είχα ένα μεγάλο δίλλημα ανάμεσα σε Σεϋχέλλες και Μαλδίβες και επειδή δεν έχω πάει σε κανένα το έριξα στην τύχη κι έτσι...




Μαλδίβες! Επίσης εκεί πίσω που φαίνονται τα πανιά από τα σερφάκια θα μπορούσε να ετοιμάζεται ο petros για να δαμάσει τα κύματα που δε φαίνονται στη φωτογραφία!

5)Παξοί! Έχω ένα μεγάλο απωθημένο να πάω στους παξούς! Δε θυμάμαι από πότε αλλά πρέπει να είναι χρόνια που το λέω!





Αυτά ήταν λοιπόν! Κι έτσι χωρίς προοπτική διακοπών για φέτος, μου ήταν δύσκολο να διαλέξω! Θα τις ξεκλέψω 3-4 μέρες όπως πάντα κι ας λέω τώρα όχι!

Αν έχετε όρεξη, γράψτε κι εσείς για τις διακοπές των ονείρων σας! Θα ήθελα πάντως να δω τους προορισμούς του petrou και του pure evil!!!!

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2007

Χωροταξία στην εξεταστική (!)

Η εξεταστική στη σχολή μας βρίσκεται σε εξέλιξη , όπως και σε πολλές ακόμα σχολές στην Ελλάδα. Έτσι μαζεύονται φοιτητές στο αναγνωστήριο , στα σπίτια .. μέχρι και στην παραλία [ναι , έγινε κι αυτό, όχι με ιδιαίτερη επιτυχία και αποτελέσματα όπως αποδείχθηκε] για να διαβάσουν.

Πάντα οι λιγότεροι διαβασμένοι θέλουν να κάτσουν κοντά σε αυτούς που έχουν διαβάσει. Και πάντα θα κάτσεις κοντά στους φίλους σου είτε έχουν διαβάσει είτε όχι. Έτσι προκύπτουν τα «χωροταξικά προβλήματα» , όπως τα λέω εγώ..
Κατεβαίνεις με ένα μόνο φίλο σου να γράψεις εξετάσεις. Είστε οι δυο σας. Πώς θα κάτσετε ώστε να μπορέσετε να επικοινωνείτε? Αρχίζει ολόκληρη ιστορία.. :

-Σε διπλανά θρανία ώστε να μπορεί ο ένας να βλέπει την κόλλα του άλλου αν τεντωθεί και να επικοινωνείτε με τα μάτια και με νοήματα? Ενδείκνυται σε μαθήματα όπου τα σχήματα είναι το κλειδί της επιτυχίας .. ! Έτσι, με μια ματιά στη διπλανή κόλλα είσαι καλυμμένος , ούτε συζήτηση θα πιάσετε, όλα ΟΚ!
-Ο διαβασμένος θα κάτσει μπροστά ή πίσω από τον αδιάβαστο? Αν κάτσει μπροστά μπορεί να δείχνει την κόλλα του στον αδιάβαστο , ο οποίος θα τεντωθεί σαν ελατήριο για να δει.. Αν κάτσει πίσω μπορεί να ψιθυρίσει κάτι στο μπροστινό. Αλλαγές κόλλας και χαρτάκια με τις απαντήσεις, όταν η επιτήρηση είναι πιο χαλαρή, παίζουν πάντα.

Κοιτάνε το φακό με τόση αθωότητα..στα ίδια θρανία μετά από λίγα χρόνια να ήξεραν τι αντιγραφή θα έριχναν...!


Ωραία.. αλλά πού θα κάτσετε όμως? Στις μπροστινές θέσεις? Μέση? Τελευταία θρανία, γαλαρία?
Στις ακριανές σειρές? Στις μεσαίες ?

Όλα είναι θέμα επιτηρητή. Αν οι επιτηρητές στρογγυλοκάθονται στην έδρα («πασάδες»), ασυζητητί προτείνονται τα τελευταία θρανία. Των μεσαίων σειρών κατά προτίμηση για να βρίσκεσαι στην ευθεία με την έδρα όπου αναπαύεται ο επιτηρητής και δε μπορεί να δει τι κάνεις..

Σε περίπτωση που οι επιτηρητές κόβουν βόλτες παντού («βολτάκηδες»), τα πρώτα θρανία των ακριανών σειρών είναι μία καλή περίπτωση. Μην τα υποτιμάτε. Ίσως και τα τελευταία. Με τίποτα τα μεσαία όμως. Τις περισσότερες φορές , ιδίως αν είσαι πρώτο θρανίο , θα σου χει την πλάτη γυρισμένη ο επιτηρητής για να προσέξει τους υπόλοιπους. Οπότε στο πρώτο θρανίο κάνεις ό,τι θες..

Τέλος, υπάρχουν οι επιτηρητές που εξαρχής έχουν μια αδυναμία στα τελευταία θρανία και περιμένουν ότι μόνο εκείνοι θα κάνουν τις αντιγραφές και όλα τα πράγματα που δεν επιτρέπονται. Οι «προκατειλημμένοι» επιτηρητές. Οπουδήποτε αλλού κάτσεις είσαι κύριος. Όσο πιο μπροστά ίσως, τόσο το καλύτερο.

Ολόκληρες θεωρίες κάθε φορά για το πού θα κάτσουμε. Να βάλουν το διαβασμένο στη μέση και γύρω γύρω οι υπόλοιποι.. Θα είναι χαλαρή η επιτήρηση να κάτσουμε πίσω? Μήπως όχι? Πού να ποντάρουμε αυτή τη φορά? Και σε ποια αίθουσα θα έρθει ο πιο χαλαρός επιτηρητής ? [στη δικιά μου έρχονται πάντα οι χειρότεροι, είναι ένα κριτήριο και αυτό!]. Θα γεμίσει η αίθουσα ή θα είναι μισοάδεια και θα μπορεί να σε αλλάξει θέση άμα μιλήσεις και δε θα μπορείς να κουνηθείς όπως θα κάθεστε αραιά ?

Διότι ο επιτηρητής τελικά κάνει τη διαφορά. Πολλοί συμφοιτητές μου έχουν περάσει μαθήματα «νύχτα» , όπως λέμε λόγω χαλαρών επιτηρητών.


Ουφ.. μπελάς ! Προτιμώ να διαβάζω παρά να περνάω όλα αυτά ! Αλλά κάθε φορά τα ίδια μόλις πάμε να «πιάσουμε θέσεις» ! Και φαντάζομαι οι φοιτητές θεωρητικών σχολών που δε βασίζονται πολύ στο διάβασμα αλλά στο σκονάκι [σε μελλοντικό Post θα αναφερθώ στο θέμα «σκονάκι» ] θα πρέπει να σκεφτούν με άλλο τρόπο. Άντε τώρα εμείς να κάνουμε σκονάκι ασκήσεις.. γίνεται? Δε γίνεται! Άσε που το 1/3 των μαθημάτων είναι με ανοιχτά βιβλία. Και σημειώσεις κάποιες φορές. Ένας καθηγητής ήταν τόσο σίγουρος ότι δε θα γράψουμε που έλεγε «φέρτε ό,τι μα ό,τι θέλετε, μέχρι και laptop» (δε γράψαμε τελικά , είχε δίκιο :P ) ... Εμείς μόνο κάποιο αποτέλεσμα να συγκρίνουμε με το διπλανό μας και σε περίπτωση που δεν έχει βάλει θέματα σε δυο ή τρεις ομάδες. Σε ένα μάθημα μάλιστα έχουμε διαφορετικά δεδομένα σειρά παρά σειρά και θρανίο ανά θρανίο. Δηλαδή κανένας από όσους είναι γύρω σου δε μπορεί να σου πει ένα αποτέλεσμα . Όμορφα ! Αααχ.. άτιμες θετικές σχολές…

(μη μιλήσω και για τα 7μαθήματα ανά εξάμηνο περίπου σε συνδυασμό με τις συμπιεσμένες εξεταστικές μας των δυόμισι με τριών εβδομάδων σε αντίθεση με εξεταστικές ενός μήνα για σχολές που έχουν 4 μάθήματα ανά εξάμηνο..! Αναρωτιούνται μετά γιατί κάνουμε περισσότερα χρόνια να τελειώσουμε..!)

Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Η μοναξιά της επιτυχίας...

free music

Ο χρόνος είχε σταματήσει γι’ αυτόν εδώ και καιρό . Μήνες κλεισμένος στο σπίτι, στις σκέψεις του, προσηλωμένος στο σκοπό του. Ακόμα και το σκύλο του τον έδωσε σ’ ένα φίλο να τον προσέχει. Δε μπορούσε να περιποιηθεί ούτε τον ίδιο του τον εαυτό πια. Του έλειπε η συντροφιά του καμιά φορά. Ήταν και μια αφορμή να βγαίνει για λίγο από την κρυψώνα του. Περνούσαν πολλά μοναχικά βράδια μαζί. Εκείνος έπινε το ποτό του και ο σκύλος απέναντι του, ξαπλωμένος στο παχύ χαλί να τον κοιτάζει. Ήταν η συντροφιά του.

Εκείνη είχε καιρό να φανεί. Προφασιζόταν δουλειά. Εκείνος ήξερε…δεν τον άντεχε πια. Στην αρχή γοητεύθηκε από τη μυστήρια αύρα του, το βλέμμα του που περιπλανιόταν στο κενό, την ηρεμία του. Αργότερα κουράστηκε από τη μοναχικότητα του, από τα μυστικά που νόμιζε ότι της έκρυβε. Ήθελε να διεισδύσει όσο πιο βαθειά στον κόσμο του μπορούσε αλλά εκείνος είχε ασφαλίσει καλά τους θησαυρούς του. Τη σκεφτόταν συχνά τελευταία. Ένιωθε τύψεις γιατί δεν της έδινε αυτά που της άξιζαν, αυτά που και ο ίδιος επιθυμούσε να της προσφέρει. Του έλειπε όταν έκανε ένα μικρό βηματάκι πιο κοντά στη λύση που αναζητούσε εδώ και χρόνια και δεν ερχόταν. Ήθελε κάποιον να μοιραστεί τον ενθουσιασμό του εκείνες τις ώρες.

Ένιωθε ότι είχε φτάσει κοντά στο τέλος πια. Το ένιωθε να έρχεται κι ας μην είχε κάνει καμιά ουσιαστική πρόοδο εδώ και καιρό. Αναρωτιόταν αν ήταν η τεράστια επιθυμία του να είναι αυτός που θα βρει τη λύση, που του γεννούσε τέτοια συναισθήματα. Σκεφτόταν τη στιγμή που θα τελείωνε και θα σχεδίαζε το μικρό τετράγωνο κουτάκι στο δεξί μέρος της σελίδας, κάτω από την τελευταία γραμμή της απόδειξης.

Δεν είχε δουλέψει εδώ και μέρες. Σκεφτόταν πολύ. Άφηνε τις διεργασίες να γίνουν στο μυαλό του και περίμενε. Περίμενε αυτά που είχαν αποθηκευτεί στα συρτάρια του μυαλού του να ανακατευτούν μεταξύ τους και να του χαρίσουν αυτό που τόσο επιθυμούσε.

Εκείνο το βράδυ ξάπλωσε νωρίς. Έσερνε βαριά την κούραση του όλη μέρα. Είχε καλοκαιριάσει αλλά το βράδυ δεν αποχωριζόταν το σεντόνι του. Κοίταξε το διπλό κρεβάτι καθώς έβγαζε τα ρούχα του και φευγαλέα σκέφτηκε πως πάλι μόνος θα κοιμόταν απόψε. Η ιεροτελεστία του βραδινού ύπνου ήταν συγκεκριμένη: έκανε πράξεις με τα μάτια κλειστά ως ότου παραδοθεί στην κούραση του. Από μικρό παιδί το έκανε αυτό, απ’ όταν έμαθε να μετράει.

Ξύπνησε στη μέση της νύχτας αναστατωμένος. Ανακάθισε στο κρεβάτι. Χαμογέλασε. Ο ξαφνικός ενθουσιασμός πάλευε να ξεχυθεί από μέσα του αλλά εκείνος παρέμενε ήσυχος. Η σιγουριά της γνώσης τον ηρεμούσε. Δε βιαζόταν. Τόσα χρόνια περίμενε υπομονετικά αυτή τη στιγμή και τώρα ήθελε να την απολαύσει. Κοντοστάθηκε στο κατώφλι της πόρτας του γραφείου του. Ο χώρος αντανακλούσε όλη την προσπάθειά του. χαρτιά πεταμένα παντού, η βιβλιοθήκη μισοάδεια και τα βιβλία σκορπισμένα στο πάτωμα. Κάθισε στην καρέκλα του και ξεκίνησε να γράφει στην τελευταία κόλλα που είχε σταματήσει πριν πολλές μέρες. Όλα έβγαιναν αβίαστα από το μυαλό του. Τελείωσε μετά από λίγο. Δεν περίμενε ότι θα ήταν τόσο εύκολο. Ξανακοίταξε το τελευταίο βήμα της απόδειξης. Χαμογέλασε. Ένα κολπάκι ήθελε τελικά! Ένα διαβολεμένο τέχνασμα! Ζωγράφισε το μικρό τετραγωνάκι που τόσο είχε επιθυμήσει όλα αυτά τα χρόνια. Κλείδωσε τα χαρτιά του στο συρτάρι του γραφείου του και έκλεισε την πόρτα πίσω του.

Ένιωθε σα να ξεκινούσε η ζωή του ξανά. Θα πήγαινε διακοπές…μαζί της! Ντύθηκε βιαστικά και πήγε στο χωλ της εξώπορτας. Άνοιξε την κλειδοθήκη και πήρε ένα ζευγάρι κλειδιά που κρέμονταν από ένα μπρελόκ με μια κόκκινη καρδιά. Είχε καιρό να τα χρησιμοποιήσει. Σχεδόν είχε ξεχάσει ότι τα είχε.

Στο δρόμο για το σπίτι της, έκανε σχέδια για το μέλλον. Θα της χάριζε ότι της είχε στερήσει τόσα καιρό. Ότι είχε στερηθεί κι αυτός. Περπατούσε γρήγορα. Ανυπομονούσε να της πει για την επιτυχία του. Πλησίασε στο διώροφο σπίτι της στην άκρη του δρόμου. Μπήκε στον κήπο. Μα δεν κοιμόταν? Τα φώτα ήταν ανοικτά. Δεν ήθελε να την τρομάξει. Ας χαλούσε την έκπληξη, θα πήγαινε στη τζαμαρία του σαλονιού να δει αν ήταν ξύπνια. Και τότε την είδε. Δεν ήταν μόνη. Ένας νέος άντρας ήταν μαζί της. Καθόταν δίπλα της. Της χάιδευε τα μαλλιά. Γελούσαν. Φαινόταν πιο όμορφη από ποτέ. Έλαμπε. Άφησαν τα άδεια ποτήρια από το κρασί τους στο τραπεζάκι. Της κρατούσε το χέρι σφικτά σα να ήταν το πιο πολύτιμο κρύσταλλο. Έσβησαν τα φώτα. Τους είδε να ανεβαίνουν την ξύλινη σκάλα. Ήξερε που οδηγούσε αυτή η σκάλα.

Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι που κατάφερε και κουνήθηκε από το παρατηρητήριο του. Κοιτούσε το σκοτεινό άδειο σαλόνι αναλογιζόμενος τι είχε συμβεί. Ξεκίνησε να περπατά ξανά με τα χέρια στις τσέπες. Μόνος ξανά. Θα πήγαινε να πάρει το σκύλο του…

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

Τα στρουμφάκια ξαμολήθηκαν... (updated)


.. και μαζεύουνε τα λεφτά μας . Έρχονται εκλογές. Και χρειάζεται λεφτά το κράτος. Είμαι σίγουρη ότι όλοι έχετε (αρκετούς) γνωστούς ή φίλους που πλήρωσαν πρόστιμα μέσα στις λίγες ημέρες στις οποίες εφαρμόζεται ο νέος Κ.Ο.Κ.

Πρόστιμα όχι πάντα για σοβαρούς λόγους. Πρόστιμα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με απλές συστάσεις. Ξαφνικά θυμήθηκαν να κάνουν τη δουλειά τους και βγήκαν να μαζέψουν τα γαμ…σιάτικα. Ε, μα…

Ένας τύπος έτρεχε σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας [Εγνατία] με 126Km και τον σταμάτησαν. Έψαξαν το αυτοκίνητο, άδειες, δίπλωμα, τα πάντα και δε βρήκαν κάποια παρατυπία. Στο τέλος του λένε, «θα σου κόψουμε μία κλήση για υπέρβαση ορίου ταχύτητας» . Τα’χασε ο οδηγός, του λέει «μα το όριο ταχύτητας εδώ είναι 120 , δεν έτρεχα πολύ» .
Και μετά έρχεται η επίδειξη εξουσίας από τον ένστολο δικτάτορα που αναφωνεί νευριασμένος : «Τι είπες?» , γυρνάει στην αστυνομικίνα που ήταν μαζί του και συμπληρώνει «Κόψε του ότι έτρεχε με 160 και δε φορούσε και ζώνη»!!

Τα χάσατε? Το ίδιο και ο άμοιρος ο οδηγός.. που φορούσε ζώνη ! Εντάξει, μπορούσε να τρέχει και κάτω από 120 αλλά πώς μπορείς να ελέγχεις συνέχεια την ταχύτητα μη σου ξεφύγει 5-6 χιλιόμετρα πάνω? Θυμηθείτε.. στην Εγνατία όλο αυτό.

Και έχω και άλλη περίπτωση. Σε πεζοδρόμιο μετακινεί ένας φίλος το μηχανάκι χωρίς να έχει αναμμένη τη μηχανή , απλά κάθεται πάνω του. Και πού ξεφυτρώνει σε εκείνα τα στενά ο «ένστολος μπλε δικτάτορας» ? Τους έχουν ξαμολήσει παντού? Τι έχει γίνει ? Είναι παντού! Έκοψε στο παιδί κλήση για έλλειψη κράνους. Ξέρετε, 350 ευρώ. Δε μετράει που δεν τον έπιασε να «οδηγάει» το μηχανάκι? Μετράει η πρόθεση? Ότι σε λίγο θα οδηγούσε χωρίς κράνος? ? Τι να πω.. δηλαδή άμα είσαι σταματημένος και με το αυτοκίνητο και σε πετύχουν χωρίς ζώνη , πάει, την έκατσες ! 700άρα…!

Μα να πληρώνεις πρόστιμο ένα μηνιάτικο? Και άντε να αποδείξεις μετά εσύ ότι πέρασες με πορτοκαλί και δεν ήταν κόκκινο, και δεν προλάβαινες να σταματήσεις. Ποιος θα σε πιστέψει όταν κοπεί η κλήση? Πώς θα το αποδείξεις? Αναρωτιέμαι τι λένε οι διοικητές στους αστυνομικούς της τροχαίας όταν τους στέλνουν να κόψουν κλήσεις. Όταν συμπληρώσετε τις 40κλήσεις γυρίστε πίσω? Όταν συμπληρώσετε τα 5000 ευρώ γυρίστε στο γραφείο? Με τι μετράνε? Με χρήματα ή με αριθμό κλήσεων μας μετράνε? Δεν εξηγείται αλλιώς ο τρόπος με τον οποίο κόβουν κλήσεις και εφευρίσκουν δικαιολογίες για να το κάνουν αυτό. Δε μου φαίνεται λογικό δηλαδή..

Άκουσα στις ειδήσεις για ένα εξωφρενικό αριθμό κλήσεων που δόθηκαν το πρώτο 24ωρο εφαρμογής του ΚΟΚ. Μιλάμε για χιλιάδες ευρώ που θα εισπράξει το ελληνικό κράτος..

Πώς θα πάει ένα κράτος σε εκλογές αν δεν έχει λεφτά? Και ποιος είναι ο τρόπος να τα μαζέψουμε από τον κόσμο χωρίς να αντιδράσει ? Είμαστε πολύ ζώα τελικά .. Χρηματιστήρια, φούσκες, ομόλογα, αυξήσεις των μισθών των βουλευτών από τον εαυτό τους για τον εαυτό τους, όλα μας αξίζουν . Τι μπορούμε να κάνουμε?

Μπορώ να δεχτώ μέχρι κάποιο βαθμό να αυξήσουν ελάχιστα τα πρόστιμα για να φοβηθούν λίγο και να εφαρμόσουν τον ΚΟΚ οι οδηγοί. Δεν πιστεύω ότι είναι μέτρο σε καμία περίπτωση όμως. Τα πρόστιμα έφτασαν σε απίστευτα υψηλά όρια. Η τιμωρία δε φέρνει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν ένα παιδί δε διαβάζει με τίποτα, όσο ξύλο και να του ρίξεις, το πολύ να βελτιώσεις λίγο την απόδοσή του. Δε θα γίνει πιο έξυπνο , ούτε θα αλλάξει ο χαρακτήρας του. Το πιθανότερο είναι ότι θα αντιδράσει κάποια στιγμή..

.. γιατί όπως είπε ένας φίλος μου .. «Άμα περάσεις με κόκκινο και δε φοράς ζώνη, καλύτερα να πατήσεις το μπάτσο παρά να σταματήσεις να πληρώσεις το πρόστιμο.. (700 και 700 ευρώ=1400)» . Μην το γελάτε, θα φτάσουμε και μέχρι εκεί ..

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ! :-P


Update (10-6-2007):
Να συμπληρώσω ότι το φίλο μου με το μηχανάκι (εκείνον που τον έγραψαν σταματημένο με σβηστή τη μηχανή επειδή δε φορούσε κράνος) τον έγραψε ένας αστυνομικός που κατέβηκε από μηχανή που οδηγούσε ένας άλλος άνδρας με πολιτικά ρούχα και εννοειται κανένας από τους δυο τους δε φορούσε κράνος ... Τι έχετε να πείτε γι'αυτό? Ο αστυνομικός δεν επιτρέπεται να έχει χαλασμένο μαλλί? Ή ζεσταίνεται? Ή είναι υπεράνω νομοθεσίας?...

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2007

Ανακύκλωση τώρα!!!!

To προηγούμενο Σάββατο ένας νεαρός με ένα ντοσιέ στο χέρι χτύπησε το κουδούνι μου... Σκέφτηκα ότι από καμιά εταιρεία θα είναι πάλι να ρωτήσουν γιατί π.χ. έχουμε (Π)ΟΤΕ και όχι ΤELLAS, γιατί βλέπουμε ΜΕGA και όχι STAR, γιατί αγοράζουμε SKIP και όχι πράσινο σαπούνι κλπ Έτσι δυστυχώς δεν άνοιξα. Όταν άνοιξα την πόρτα για να βγω από το σπίτι στο χερούλι της πόρτας βρισκόταν μια πλαστική σακούλα το περιεχόμενο της οποίας ήταν μια άλλη διπλωμένη σακούλα, ένα ενημερωτικό φυλλάδιο και μια επιστολή. Η σακούλα ήταν για να βάζουμε μέσα τις χρησιμοποιημένες συσκευασίες που πρόκειται να ανακυκλώσουμε στους ειδικούς μπλε κάδους ανακύκλωσης με τους οποίους θα εφοδιαστεί ο δήμος μας. Το ενημερωτικό φυλλάδιο έλεγε τι μπορούμε να ανακυκλώσουμε σε αυτούς τους κάδους και επιπλέον πληροφορίες όπως ότι oi συσκευασίες δε θα πρέπε να περιέχουν υπολέιμματα. Η δε επιστολή έλεγε τα εξής:

Ο Δήμος Ζωγράφου μεριμνώντας για την προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μας ξεκινάει μια καινούργια προσπάθεια, που όλοι πρέπει να αγκαλιάσουμε με ζήλο και εμπιστοσύνη.

Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ τίθεται πλέον σε εφαρμογή.

Σε συνεργασία με την Ε.Ε.Α.Α. “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ & ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ Α.Ε.” ο Δήμος Ζωγράφου θα συγκεντρώνει ανακυκλώσιμα υλικά - χαρτί, γυαλί, μέταλλα (αλουμίνιο, σίδερο), καθώς και πλαστικά - για παραπέρα διάθεση και αξιοποίησή τους. Συγκεκριμένα:

  • Κάθε σπίτι στην πόλη θα εφοδιαστεί από το Δήμο με την ειδική τσάντα ανακυκλώσιμων υλικών
  • Κάθε γειτονιά θα έχει το δικό της μπλε κάδο ανακύκλωσης, όπου οι δημότες θα αποθέτουν τα ανακυκλώσιμα υλικά
  • Ειδικά απορριμματοφόρα οχήματα θα συγκεντρώνουν τα ανακυκλώσιμα υλικά από τους κάδους και θα τα μεταφέρουν στο περιφερειακό κέντρο διαλογής (Χαχαχαχαχα Τώρα σιγουρεύτηκα ότι από όλους τους υπόλοιπους ήδη υπάρχοντες κάδους ανακύλωσης, τα "ειδικά " απορριματοφόρα που μαζεύουν τα περιεχόμενα των κάδων δεν είναι άλλα από τα κοινά απορριματοφόρα)

Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται:

  • Μείωση απορριμμάτων
  • Μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος
  • Εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας
  • Αύξηση θέσεων εργασίας

Είναι χρέος όλων μας να συμμετάσχουμε ενεργά στην προσπάθεια αυτή, ώστε η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ να γίνει συνειδητή στάση ζωής και να μπορούν ν’απολαύσουν τα παιδιά μας ένα όμορφο καθαρό περιβάλλον.

Η Δημοτική Αρχή και όλοι οι εργαζόμενοι του Δήμου βρίσκονται στη διάθεσή σας για την αποτελεσματική λειτουργία του προγράμματος

Ο Δήμαρχος
Γιάννης Καζάκος


Πρέπει όλοι να βοηθήσουμε σε αυτό το νέο φιλικό άνοιγμα στο περιβάλλον. Ας αφιερώνουμε λίγο χρόνο να πλένουμε τις πλαστικές συσκευασίες μας, τα γύαλινα μπουκάλια, τα κουτάκια από αλλουμίνιο και από χαρτόνι, ας τα βάζουμε στην ειδική μπλε τσαντούλα κι ας τα πηγαίνουμε στο μπλε κάδο. Σε άλλες περιοχές παρατήρησα ότι οι μπλε κάδοι είναι παντού. Για να δούμε σε μας πόσο γρήγορα θα εμφανιστούν.... (ακόμα δεν έχω δει)


Τρίτη 5 Ιουνίου 2007

Γιατί πρέπει να επικροτούμε τέτοιες προσπάθειες!

Χθες το βράδυ ο δήμος Πεύκης χάρισε στους δημότες του αλλά και σε όλους όσους παρεβρέθηκαν μια όμορφη πολιτιστική βραδιά γεμάτη μουσική στο δημοτικό τους θέατρο, με ελεύθερη είσοδο. Προσκεκλημένη, η Δημοτική Ορχήστρα του Δήμου Ιωαννιτών υπό τη διεύθυνση του Φοίβου Παπαδόπουλου που παρούσιασαν την κωμική όπερα του Joseph Haydn "Ο Φαρμακοτρίφτης". Η απόδοση στα ελληνικά έκανε το έργο προσιτό σε ευρύτερο κοινό σε σχέση με τις πρωτότυπες όπερες, καθώς επίσης και στα παιδιά που ήταν πρωταγωνιστές τις βραδιάς με τα γέλια τους. H ιστορία απλή και κοινή ανά τους αιώνες: μια όμορφη δεσποινίδα που πολιορκείται από πολλούς άντρες αλλά τελικά με τα τεχνάσματά της καταφέρνει να παντρυτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της! Οι ερμηνείες ήταν απολαυστικές και το πάντρεμα του τραγουδιού με την υποκριτική πέτυχε καλά. Η μουσική, όπως ταιριάζει στο είδος της όπερας, ήταν ευχάριστη και ταίριαξε με το μεταφρασμένο λιμπρέτο. Όλα, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, ήταν άψογα από σκηνοθετικής πλευράς.


Τέτοιες προσπάθειες πρέπει να αγκαλιάζονται και να στηρίζονται από όλους μας. Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Στην περιφέρεια υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν με πολύ όρεξη και έχοντας στα χέρια τους πολύ καλό υλικό. Καμιά φορά η πρωτεύουσα έχει διώξει αυτούς τους ανθρώπους από τους στενούς κύκλους της, γιατί ενώ είναι μια μεγάλη πόλη οι θέσεις είναι δοσμένες είτε από χάρη, είτε κληροδοντούνται από γενιά σε γενιά. Έτσι άξιοι μουσικοί δε βρίσουν τη θέση τους και είναι τυχερή η περιφέρεια που τους κερδίζει και τους αξιοποιεί και με το παραπάνω, δείχνοντας εκτίμηση και σεβασμό στη δουλειά τους. Αυτή τη φόρα ήμασταν τυχεροί γιατί ένας άλλος δήμος φιλοξένησε αυτό το έργο και έτσι το απολαύσαμε όλοι.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2007

Ολλανδία- νεφρά : 1-0

Τελικά το αμφιλεγόμενο τηλεοπτικό reality εξ Ολλανδίας αποδείχτηκε φάρσα. Και ευτυχώς γιατί θα ήταν ότι πιο αρρωστημένο έχει γίνει στην τηλεόραση . Αν και δεν είναι ήδη λίγα τα αρρωστημένα πράγματα που συμβαίνουν στην τηλεόραση.

Το reality αφορούσε τη δωρεά οργάνων και το concept ήταν το εξής : μία 37χρονη κοπέλα θα αποφάσιζε σε ποιόν από τους 3 διαγωνιζόμενους νεφροπαθείς θα χάριζε το .. νεφρό της! Η απόφαση θα λαμβανόταν μετά από γνωριμία και συζητήσεις με τους τρεις διαγωνιζόμενους, τις οικογένειες και τους φίλους τους και με βάση το ιστορικό των διαγωνιζομένων. Φυσικά το κοινό θα μπορούσε να τη συμβουλεύει κατά τη διάρκεια του 80λεπτου προγράμματος με γραπτά sms για τις προτιμήσεις του ! ! Γιατί reality χωρίς κοινό και ψήφους γίνεται ? δε γίνεται !

Η απόφαση για ευαισθητοποίηση του ολλανδικού και παγκόσμιου κοινού πάρθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό για να τονίσει το πρόβλημα έλλειψης δωρητών οργάνων, όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι. Αφορμή για αυτή την κίνηση στάθηκε ο θάνατος του πρώην επί κεφαλής του τηλεοπτικού δικτύου ΒΝΝ. Αιτία θανάτου? Νεφρική ανεπάρκεια, ενώ περίμενε χρόνια στη λίστα αναμονής για μια μεταμόσχευση νεφρού.

Παρόλο που Ολλανδία φημίζεται για την κοινωνική πολιτική της, το γεγονός έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις από την πρώτη στιγμή σε όλο τον κόσμο. Είναι αλήθεια ότι η χώρα αυτή είναι μπροστά σε πολλά θέματα. Ένα από αυτά όμως είναι και ο τομέας της υγείας. Παρά το ακραίο του γεγονότος, τελικά το τηλεοπτικό κανάλι κατάφερε να ασχοληθεί όλος ο κόσμος με το θέμα, να το επαναφέρει στο προσκήνιο και να τεθεί προς συζήτηση. Μακάρι να βγει κάτι απ’όλο αυτό τουλάχιστον...

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"


Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι


«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ