Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Αυτό το λες διασκέδαση?

Αυτό το πράγμα αδυνατώ να το καταλαβώ όσο κι αν προσπαθώ.
Προσπάθησα πολύ αλλά δε γίνεται τίποτα απολύτως.
Πρώτα απ'όλα το γεγονός ότι ΟΛΟΙ βγαίνουν μετά τις 12 για ποτό το βράδυ.
Κι ας μην έχουν να κάνουν τίποτα 9 με 12, κάθονται σπίτι και κοιτάνε την ώρα να περάσει για να πάει 12, 1 κ.ο.κ. , να είναι πια "ώρα για να βγουν" . Μην τους πει κανείς ότι βγαίνουν και με τα μωρά , νωρίς! Προτιμούν να βγουν 12-3 παρά 10.30- 1.30 το πολύ ώστε να σηκωθούν μια λογική ώρα το πρωί και να χαρούν λίγο την ημέρα τους. Όοοοχι, μαγκιά είναι να γυρνάς αργά και να ξυπνάς μεσημέρι ! Δεν το καταλαβαίνω , τι να κάνω?!

Έπειτα, είναι το άλλο. Χτες πάλι, αλλά και κάθε φορά που βγαίνω , το παρατηρώ.
Όλοι κάθονται στημένοι , σαν ξυλάγγουρα, επιδεικνύονας την ομορφάδα τους.
"Νυφοπάζαρο" είπε ένας φίλος μου για τις γυναίκες σε ένα μαγαζί πριν λίγες ημέρες διότι έτσι ήταν πραγματικά. Ήταν όλες στην τρίχα, κοκέτες, και κάθονταν αμίλητες , ακούνητες, αγέλαστες και έπιναν το ποτό τους και κάποιες κάπνιζαν. Αυτό. Και οι άνδρες περίπου έτσι. Και κοιτάνε τις γυναίκες. Αλλά δεν τους μιλάνε. Ε, δεν το λέω διασκέδαση εγώ! Είμαι σίγουρη ότι ούτε όλοι αυτοί το λένε. Δε μπορώ να πιστέψω ότι γυρνάνε και λένε "πέρασα καλά σήμερα". Εγώ, πάνω από 5' ακίνητη και αμίλητη [και πολλά είναι τα 5'! ] δεν κάθομαι! Θέλω να μιλάω, να γελάω , να χορεύω ή να κουνιέμαι έστω και λίγο ακούγοντας τη μουσική.. να περνάω καλά!

Μα τι έχει πάθει ο κόσμος πια? Γιατί δε διασκεδάζει?

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

Mean reds. . .

Σήμερα αποφάσισα να γράψω ένα post που νομίζω θα τιμήσει και τον τίτλο αυτού εδώ του blog.... Θα προσπαθήσω να περιγράψω πως νιώθουν οι γυναίκες κάθε μήνα, λίγες μέρες πριν την περίοδό τους... Όλοι έχετε ακούσει για το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο. Δεν είναι φανταστικό, είναι πραγματικό αν και οι αιτίες του δεν έχουν προσδιοριστεί πλήρως. Για την αλήθεια του μπορείτε να πειστείτε αν ρωτήσετε οποιαδήποτε γυναίκα πως νιώθει πριν την περίοδό της. Πέρα από τα εμφανή συμπτώματα που εκδηλώνονται στο σώμα δηλαδή πόνος στην κοιλιά, πρήξιμο, ανακατοσούρες, πονοκέφαλοι κλπ, οι μεταβολές στην ψυχοσύνθεση είναι αυτές που δυσκολεύουν αυτές τις μέρες. Γιατί εντάξει παίρνεις ένα παυσιπονάκι και περνάνε οι πόνοι αλλά τα άλλα? Όταν νιώθεις χοντρή σα βαρέλι αν και ζυγίζεσαι και είσαι 50 κιλά, όταν από όποια γωνία και να κοιταχτείς στον καθρέφτη βλέπεις τον εαυτό σου άσχημο, όταν σε πιάνουν ξαφνικά και χωρίς λόγο τα κλάματα, όταν νιώθεις αποτυχημένη ενώ περνάς μια δημιουργική περίοδο, όταν έχεις νεύρα αδικαιολόγητα, όταν ότι και να φας/ να πιείς δε σου αρέσει, όταν τη μια είσαι στα ουράνια και την άλλη κατακρημνίζεσαι στον πάτο, όταν η πυζάμα φαίνεται το πιο κατάλληλο ρούχο ακόμα και για να βγεις το βράδυ, τότε τι λες???? Φταίνε οι ορμόνες! Και μέσα σε όλα αυτά έχεις και τους εκπροσώπους του αντίθετου μεν αλλά αγαπημένου φύλου δε, να σου λένε, τι έγινε μωρό μου, περιμένεις περίοδο? με εκείνο το σπαστικό χαμογελάκι! Και τότε όλα τα παραπάνω πολλαπλασιάζονται ακολουθώντας εκθετική αύξηση. Καλό είναι να υπάρχει μια ανοχή, υποχωρητικότητα και χαλαρότητα αυτές τις μέρες και από τις δύο μεριές. Εμείς τα κοριτσάκια να προσπαθούμε να ελέγχουμε κάπως τις αντιδράσεις μας και κυρίως αυτές που εκδηλώνονται προς άλλους και τα αγοράκια να μη φορτίζουν το κλίμα περισσότερο με λόγια οι ενέργειές τους (θα βγω με τους φίλους μου μωρέ απόψε, αφού εσύ δε μπορείς!!!!.... το ότι δεν κάνουμε σεξ (κατ'επιλογή συνήθως, ή και όχι) δε σημαίνει πως έχουμε και κάποια κολλητική ασθένεια!!!!!) Μια βδομαδούλα είναι (max) θα περάσει! Γιατί να δυσκολεύουμε τη ζωή μας? Μια φυσιολογική, απαραίτητη και καλοδεχούμενη για το γυναικείο σώμα διαδικασία είναι και καλό είναι να αντιμετωπίζεται έτσι. Και για μας τις γυναίκες το λέω περισσότερο που στο σχολείο τη χρησιμοποιούσαμε σα δικαιολογία όλο το μήνα για να μην κάνουμε γυμναστική, στα διαγωνίσματα γιατί δε γράψαμε καλά, τώρα για να αποφύγουμε τις υποχρεώσεις μας κλπ

Πάω να ξανακοιταχτώ στον καθρέπτη μπας και άλλαξε τίποτα....

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Τι σας έρχεται στο μυαλό με τη λέξη-χώρα "Σκωτία" ?

Καλησπέρα, καλησπέρα..
Θα ήθελα να με βοηθήσετε σε κάτι !
Πείτε μου τα 3 πράγματα που σας έρχονται στο μυαλό με το άκουσμα της λέξης Σκωτία!
Πρώτα σκεφτείτε τις 3 πρώτες λέξεις που σας έρχονται στο μυαλό και μετά απαντήστε με comment ώστε να μην επηρεαστείτε από τους άλλους!

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Hello Artemis

Η χθεσινή νύχτα σηματοδότησε ένα τέλος εποχής...

Ήρθε η ώρα για το pc που με συντρόφευε τα τελευταία 5 χρόνια (αθάνατο ε, και χωρίς αναβάθμιση!) να αποχωρήσει στην τελευταία του κατοικία δηλαδή το νεκροταφείο των pc ή αλλιώς την αποθήκη του σπιτιού μου, όπου θα κρατήσει συντροφιά σε έναν 386, 486 και δύο pentium! Η συμβίωσή μας δεν ήταν πάντα εύκολη... καμία σχέση δε χτίζεται εύκολα άλλωστε. Από την πρώτη μέρα φάνηκαν τα πρώτα σύννεφα στη σχέση μας (γιατί κάποιος το γκαντέμιασε το καημένο πριν το πάρω, "όχι μη πάρεις intel πάρε amd" κλπ), όταν η πανάκριβη κάρτα γραφικών δε δούλεψε και μου έδωσαν μια άλλη βλακεία που είχε πρόβλημα ασυμβατότητας με τα άλλα δομικά στοιχεία του υπολογιστή. Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια... πολλές φορές τα windows έσβησαν τα αρχεία τους με αποτέλεσμα να χάνω εργασίες μια ώρα πριν την παράδοσή τους και άντε να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα, αμέτρητα format, άπειρες μπλε οθόνες (γελάτε ε; όλοι έχετε έρθει αντιμέτωποι με μια μπλε οθόνη!), επανεκκινήσεις ξαφνικά και χωρίς αιτία, κολλήματα, κρασαρίσματα, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί.... Δεν το έβαζα κάτω... με πολύ υπομονή και αρκετή βοήθεια (ευχαριστώ δημόσια τον φίλο του blog, echoe και τον αδερφό του για τις ώρες που σπατάλησαν χτίζοντας το σύστημα ξανά και ξανά) κατάφερνα και το επανέφερα στη ζωή... Λόγω των στενών επαφών τρίτου τύπου που έχω με τα αντικείμενα (μεγάλη συζήτηση - μεγάλο post, άλλη φορά!) ένιωθα λες και έχω έναν ασθενή που νοσηλεύεται χρόνια από σπάνια και άγνωστη ασθένεια κι εγώ είμαι η γιατρός και νοσοκόμα του. Τα τελευταία 2 χρόνια γκρίνιαζα πως θέλω να πάρω pc. Η κάρτα γραφικών με είχε αφήσει προ πολλού και επιβίωνα με μια geforce2 κι έτσι το πιο "βαρύ" παιχνίδι που μπορούσα να παίξω ήταν ναρκαλιευτής. Άντε πότε θα πάρεις pc έλεγαν όλοι, θέλω να παίξω παιχνίδι έλεγα εγώ αλλά τελικά δε το αποφάσιζα ποτέ να προδώσω το pc που είχαμε περάσει τόσες φουρτούνες μαζί.

Η τομή στο χωροχρόνο ήρθε πριν τρεις μήνες όταν στο ξέφραγο αμπέλι (windows) κάποιοι μπήκαν και έκαναν ξέφρενο πάρτυ! Τότε έπεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η ιδέα να βάλω linux. Και παλιά είχε υπάρξει η ίδια σκέψη αλλά εγώ την αντιμετώπιζα με προκατάληψη και καχυποψία. Αφού τα windows είχαν το πιο φιλικό περιβάλλον, γιατί εγώ να δυσκόλευα τη ζωή μου? Ήταν όμως και το πιο φιλόξενο περιβάλλον ή έπρεπε συνέχεια να προσέχεις μην πέσεις σε λακούβες, να κρύβεσαι στις γωνίες, να σκέφτεσαι τις κινήσεις σου? Η αρχή με το linux ήταν διστακτική. Όταν όμως είδα πως με ένα πιο ελαφρύ σύστημα, το ίδιο απλό στη χρήση (δεν είναι πια μαύρη οθόνη που γράφεις εντολές) δε θα στερούμουν τίποτα, απελευθερώθηκα, το απενεχοποίησα μέσα μου και άρχισα να δουλεύω εκεί. Πολλές προκλήσεις εμφανίστηκαν αλλά τις αντιμετώπισα με υπομονή και επιμονή μιας και οδήγησαν σε γνώση. Κι έτσι ξεκίνησε ο πρόδρομος της νέας εποχής που οδήγησε στη χθεσινή νύχτα που τα μέρη του καινούργιου υπολογιστή ήρθαν πακεταρισμένα σε δωράκι! Φυσικά το pc θα τρέχει linux ως βασικό λειτουργικό γιατί τώρα που καλόμαθα πολύ δύσκολα θα επιστρέψω στο γολγοθά της αβεβαιότητας, της ανασφάλειας, των μπλε παραθύρων και των επανεκκινήσεων.

Νίωθω ένα σφίξιμο αποχαιρετώντας το παλιό pc, τόσα μας ένωσαν άλλωστε, τόσες φορές το μαστόρεψα, αλλά θα μου περάσει όταν θα παίξω το πρώτο παιχνίδι μετά από τόσο καιρό. :D

Καλά μου ξενύχτια λοιπόν...


Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΕΛΟΣ!!

(ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ!)
Και ναι! Ήρθε η πολυπόθητη στιγμή.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΕΛΟΣ . -
Βγήκε σήμερα και το τελευταίο μάθημα -αυτό που φοβόμουν περισσότερο απ'όλα και το πέρασα! Δηλαδή ποτέ ξανά άγχος εξέτασης! Δεν είναι και λίγο..

Ευτυχία!
Το μόνο λίγο κακό στην ιστορία -αλλά μάλλον καλό τελικά- είναι ότι βλέπεις ποιοί άνθρωποι πραγματικά χαίρονται με τη χαρά σου! Διότι τον πόνο σου θα τον μοιραστούν και άλλοι από οίκτο περισσότερο , να χαρούν με τη χαρά σου όμως πρέπει πραγματικά να νοιάζονται για σενα ώστε να μη ζηλέψουν..
Και νούμερο ένα τρόπος να το καταλάβεις είναι όταν αρχίζει και σου λέει ο άλλος κατευθείαν για τα δικά του και δεν εστιάζει στη χαρά σου.. κάπως έτσι : " Ε , εγώ ήμουν λίγο άτυχος σε αυτήν την εξεταστική , με κατέστρεψε ο τάδε καθηγητής " λες και πρέπει να δικαιολογηθεί σε μένα για το τι έγινε. Ενώ τα έχουμε ξανασυζητήσει , τα πετάει την ώρα της ανακοίνωσης μου!
Και πιστέψτε με , τελικά δεν είναι πάρα πολλοί αυτοί που χαίρονται πραγματικά , αλλά δε χρειάζεται κιόλας, είμαι ευτυχισμένη για τους λίγους !

Επίσης συνήθιζα να λέω όταν πήγαινα σε άλλες ορκομωσίες ότι την ημέρα που θα περάσω και το τελυταίο μου μάθημα θα χαρώ περισσότερο από την ημέρα που θα ορκιστώ. Ισχύει, δεν πιστεύω ότι θα ξεπεράσει τη σημερινή ευτυχία η στιγμή της ορκομωσίας.

Δ
εν αφήνω τίποτα φυσικά να χαλάσει την ημέρα μου και τη χαρά μου! Γιορτάαζουμεεεε!!

(ακόμα ταραγμένη είμαι , ασυναρτησίες γράφω? :P )

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

ΔΕΗ VS EΥΔΑΠ!

Ή αλλιώς: Τι πονάει περισσότερο ? Όταν δεν έχουμε ηλεκτρισμό ή νερό ?

Χτες ξύπνησα πρωινή πρωινή για να δουλέψω τη διπλωματική εργασία με τον υπολογιστή.. και διαπιστώνω ότι ρεύμα... γιοκ!


Χωρίς ρεύμα:
1) Δε μπορείς να ανοίξεις υπολογιστή
2) Δε μπορείς να ακούσεις μουσική
3) Δε μπορείς να ανοίξεις τηλεόραση
4) Δε μπορείς να φτιάξεις καφεδάκι [με το "χτυπητήρι" -αλήθεια υπάρχει λέξη γι'αυτό το εργαλείο?!]
5) Ψάχνοντας διέξοδο σκέφτεσαι να καθαρίσεις λίγο το σπίτι.. αλλά δε μπορείς να βάλεις ηλεκτρική σκούπα..!
6) Δε μπορείς να ζεστάνεις τίποτα στο φούρνο μικροκυμάτων και εννοείται να μαγειρέψεις τίποτα στην ηλεκτρική κουζίνα.. ούτε ένα γάλα να ζεστάνεις , ούτε ένα αυγό να βράσεις! [εκτός αν έχεις γκαζάκι.. -δεν έχω!]
7) Και αν είναι πρωί μόνη λύση είναι ή να συγυρίσεις ή να διαβάσεις ένα βιβλιαράκι..
Αν είναι βράδυ??!


Χωρίς νερό :
1) Δε μπορείς να τραβήξεις το καζανάκι [εντάξει, κρατιέσαι λίγο, δε θα ναι κομμένο και για πάντα το νερό!]
2) Δε μπορείς να πιεις νερό [εμφιαλωμένα rule!]
3) Δε μπορείς να πλύνεις πιάτα ή να πλύνεις τα χέρια σου και τα δόντια σου [ε , για λίγο πάλι παλεύονται όλα αυτά]..

Συμπέρασμα? Χωρίς ηλεκτρισμό παραλύουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ όμως , χωρίς νερό παλεύεται η κατάσταση..
Προς παντός υπευθύνους:
Μην κάνετε άλλες διακοπές ρεύματος!


Υ.Γ. Ένας φοιτητής ηλεκτρολόγος μηχανικός μου είπε ότι το καλοκαίρι δε θα έχουμε πολύ ρεύμα και θα υπάρχει πρόβλημα επειδή τώρα χρησιμοποιείται το ρεύμα που παράγεται από υδροηλεκτρικά έργα ή κάτι τέτοιο.. δεν πολυκατάλαβα βέβαια, ελπίζω να μη συμβεί αυτό..!

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Προσμένοντας την κάθαρση...





Σε μια περίοδο αξιολόγησης, λογοκρισίας, ανασυγκρότησης, ανανέωσης, αναδιοργάνωσης, γενικής επισκευής και πετάγματος...
Όταν νιώθεις μόνος ανάμεσα σε πολλούς...
Όταν πέφτεις το βράδυ στο κρεβάτι και φοβάσαι να κλείσεις τα μάτια...
Όταν συνειδητοποιείς πως άλλαξες, έγινες πιο σκληρός, πιο αδιάλλακτος...πως έχτισες μετά κόπων και βασάνων ένα τείχος ανάμεσα σε σένα και τους άλλους και τώρα θέλεις να πάρεις φόρα και να πέσεις πάνω του να το γκρεμίσεις...
Όταν φοβάσαι να προφέρεις λέξεις απλές, να τεντώσεις το χέρι σου στα μαλλιά που ανεμίζουν, να χαμογελάσεις με νόημα...
Όταν αρνήσαι να παραδεχτείς συναισθήματα για να μη σου στραπατσαριστεί ο μικρόκοσμος σου που όμως είναι το δικό σου σύμπαν...


Τότε είναι η ώρα να χαμογελάσεις, να αφήσεις την εσωτερική δύναμη που κρύβεις μέσα σου, σαν άλλος Ατλαντας, να κατακλύσει και το τελευταίο κύτταρο και νευρώνιο σου... και να κάνεις ένα καινούργιο...μετασχηματισμένο τέλος!!!! Έχω πει πως δε πιστεύω στις νέες αρχές αλλά στα μετασχηματισμένα τέλη... δε μπορείς να ανοίξεις το παράθυρο και να πετάξεις ότι δε σου αρέσει...θα το κουβαλάς στο δισάκι σου μια ζωή...συμφιλιώσου και αγάπησε τον εαυτό σου...μάθε τον...θύμωσε μαζί του...αυτός κι εσύ θα πορεύεστε για πάντα...δεν ειναι άδικο να ζείτε μαλωμένοι??





Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

10000 π.Χ.

Σχεδόν σηκωτή με πήρανε να πάω κινηματογράφο για να δούμε την ταινία 10000 π.Χ.
Καλά καλά τον τίτλο δεν ήξερα όταν μπήκα μες στην αίθουσα και έκατσα στις αεροπορικές αναπαυτικότατες θέσεις. Εννοείται ότι δεν ήξερα καν το θέμα της ταινίας, απλά υπέθεσα ότι θα είχε να κάνει με κάτι... πολύ παλιό ! :p

Αν μου ζητούσες να σου πω σε μία πρόταση το θέμα της ταινίας είναι : Ένας άνδρας που κάνει τα πάντα και φτάνει μέχρι την άκρη της γης για να βρει μια γυναίκα που αγαπάει [γύρω στο 10000 προ Χριστού όλα αυτά.. ]
Περνάει από τροπικό κλίμα, από αμμόλοφους και από χιόνια για να καταλήξει στην Ανατολή.
Αν μου ζητούσες να σου πω αν μου άρεσε η ταινία θα σου λεγα έτσι κι έτσι. Με άριστα το 10 θα έβαζα χμμμ.. 4 με 5 maximum!
Τα 8 ευρώ που δώσαμε [η ακρίβεια έχει χτυπήσει κόκκινο λέμε!] για να δούμε την ταινία δεν άξιζαν ούτε στο ελάχιστο! Μην πάτε να την δείτε! Όχι, μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας!
Δείτε την , αλλά όχι στον κινηματογράφο.. !


Καλούτσικα εφέ, κλασική υπόθεση.. ε, μέτρια , μέτρια..
Ένα ακόμα μείον είναι η παραποίηση λίγο της ιστορίας , όπως κάτποια πουλιά που εμφανίζονται και δεν υπάρχουν εκείνη την περίοδο, οι πολιτισμοί που επίσης δεν υπήρχαν εκείνη την περίοδο μα και το χτίσιμο μιας πυραμίδας που προφανώς δεν υπήρχε .. [καλά, δε σχολιάζω ότι μιλούσαν αγγλικά οι πρωταγωνιστές γιατί είμαι και επιεικής, τι να μιλούσαν ? ούγκα μπούγκα? δεν πάει.. ! ]

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Hello big brother!


Η εξεταστική τελείωσε με παράπλευρες απώλειες.
Για άλλη μια φορά τα καρναβάλια ήρθαν και πέρασαν.. τόσο γρήγορα.
Το σπίτι γέμισε με φίλους και ζωή! Γλυκιά κούραση..
Η πόλη άδειασε. Πριν λίγες μέρες θαρρείς και θα βούλιαζε από τον κόσμο.
Σήμερα επανήλθε , αν εξαιρέσεις τη στάση απεργίας που είχαν πολλοί εργαζόμενοι.
Για άλλη μια φορά είχαν στάση απεργίας μόλις αποφάσισα να ξυπνήσω πρωί για να πληρώσω επιτέλους τον ΟΤΕ. Μουντζωμένη είμαι με το θέμα των λογαριασμών?

Και μέσα σ'όλα αυτά και ο σπιτονοικοκύρης που το παίζει εντελώς Big Brother.. αφορμή για να τα γράψω αυτά το Post του kosta vraka .
Λίγες ημέρες πριν βεβαιώθηκα από τη γειτόνισσά μου.
Είναι γεγονός.
Η κάμερα -δήθεν ασφαλείας- που εβαλε ο σπιτονοικοκύρης στην είσοδο έχει μοναδικό λόγο να περνάει την ώρα του ο -αργόσχολος μάλλον- ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας..
Οικοδομή με 6 διαμερίσματα, νοικιάζονται τα 5 από αυτά σε 5 νεαρές φοιτήτριες.. προσέξτε: γυναίκες μόνο στην οικοδομή!
Μια κάμερα ασφαλείας που μπαίνει στην είσοδο , με εικόνα μόνο , στην οποία έχουμε πρόσβαση όλοι μέσω της τηλεόρασης. Μια ακόμα κάμερα ασφαλείας με εικόνα και ήχο στην οποία έχει πρόσβαση μόνο ο ιδιοκτήτης.
Η γετόνισσά μου που μιλάει μαζί του περισσότερο μου είπε με λεπτομέρειες πράγματα και περιστατικά που της μετέφερε ο σπιτονοικοκύρης. Ήξερε μέχρι και πόσοι έμειναν στην οικοδομή αυτές τις ημέρες του καρναβαλιού. Της λέει "θα πάω σπίτι να δω το βράδυ τις κασέτες" .
Έχουν αποθρασυνθεί τελείως. Έχε χάρη που κοντοζυγώνει το πτυχίο και βαριέμαι και να τσακώνομαι..
Αρρωστημένα χόμπυ..

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Θύματα μονιμότητας (UPDATED)

Πώς μπορεί ένας καθηγητής να φταίξει που δεν έγραψες καλά? Ενώ έβαλε μέτριας δυσκολίας θέματα και με κάθε καλή πρόθεση ?
ΕΕεεμ.. έλα που γίνεται.
Δίνεις το τελευταίο σου μάθημα και φτουυυυυυ , γκαντεμιά !
Λάθος δεδομένα στην άσκηση. Για άλλη μια φορά από τον ίδιο καθηγητή.
Και ξεκινάμε να λύνουμε την άσκηση.. στο πρώτο 20λεπτο -μισάωρο καταλαβαίνουμε ότι λείπει ένα δεδομένο. Φωνάζουμε το διδάκτορά του [ο καθηγητής ήρθε μόνο στην αρχή και στο τέλος της εξέτασης , μην τον πρήζουμε κιόλας], μας δίνει ένα νούμερο . Μετά από 5' μας αλλάζει το δεδομένο που μας έδωσε. Και δωστου να σβήνω τους ελέγχους που είχα κάνει μέχρι τότε και να διορθώνω νούμερα. Μια ώρα μετά την αρχή της εξέτασης μας λέει ότι τα νούμερα που μας είχε δώσει στην αρχή της άσκησης είναι λάθος και πρέπει να τα διαιρέσουμε με ένα αριθμό τελοσπάντων. Διαμαρτυρίες από το κοινό, τελικά δίνει έτοιμα κάποια αποτελέσματα για να συνεχίσουν όλοι από εκείνο το σημείο και μετά.
Δηλαδή εγώ ήμουν η ηλίθια που μέχρι εκείνο το σημείο τα είχα βρει σωστά.
Έπρεπε να κάθομαι και να μου ρθουν έτοιμα.
Από κει και πέρα δε θυμάμαι πολλά .
Πανικοβλήθηκα , στην υπόλοιπη ώρα έκανα ταχύτατα το πιο σημαντικό μέρος της άσκησης [που είμαι σίγουρη ότι είναι λάθος τόσο γρήγορα που έγιναν όλα] και 10 λεπτά πριν το τέλος της εξέτασης ο καλόκαρδος καθηγητής μας που γύρισε και πληροφορήθηκε για το "λάθος" που είχε γίνει , μας έδωσε μισή ώρα παράταση. Τι ωραία. Λες και μπορώ με αυτή τη μισή ώρα, να γυρίσω το χρόνο πίσω, να καθαρίσω το μυαλό μου από τα άγχη που μου δημιούργησε όλη η ιστορία, να σκεφτώ καθαρά.. και στο φινάλε αφού είχα τελειώσει τις σημαντικές 20 σελίδες πλέον , τι? Να ελέγξω την πράξη μία μία πάλι? Ή να προχωρήσω στην υπόλοιπη άσκηση.
Χαίρω πολύ τώρα.
Ελληνική πανεπιστημιακή πραγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο ακόμα μια φορά !


PS1: Κατηγορώ τον καθηγητή διότι στις τελευταίες εξεταστικές όλο τέτοια λάθη κάνει. Φίλοι μου έχουν κοπεί από τις βλακείες αυτές και μόνο. Και τώρα κι εγώ :P Αλλά αν πας και του ζητήσεις ευγενικά να προσέχει λίγο περισσότερο τις εκφωνήσεις των θεμάτων που βάζει ώστε να είναι σωστές θα δυσκολέψει τα θέματα απίστευτα. Έχουν τη δύναμη.. "μονιμότητα" είναι η μαγική λέξη. Ας αρθεί η μονιμότητα να δούμε πώς θα κάνουν όλοι τη δουλειά τους σωστά!
Έχουν βολευτεί στις καρεκλάρες τους..! ..

PS2: Και τώρα που τελείωσε η εξεταστική, κατάφερα επιτέλους να φτιάξω [χαλάσω μάλλον] το βιολογικό μου ρολόι και σηκώθηκα χαράματα.. μα 8.30 το πρωί? Δε με αναγνωρίζω..!

UPDATE: Όταν ΄λέω "άρση μονιμότητας" εννοώ αξιολόγηση των καθηγητών όπως νομίζω γίνεται και στο εξωτερικό, αν δεν απατώμαι. Kάθε καθηγητής , ανάλογα με το μάθημα που κάνει, τη συμπεριφορά του προς τους φοιτητές κλπ , να αξιολογείται από όλους τους φοιτητές. Και να έχουν τη δύναμη οι φοιτητές να διώχνυν όποιον δεν κάνει καλά τη δουλειά του γενικά.
Διότι οι φοιτητές αναγνωρίζουν τους καθηγητές που κάνουν καλή δουλειά.

PS3: Τελικά το πρωί ξανακοιμήθηκα 11 με 13¨οο περίπου. Παρέμεινα ζώο λοιπόν, ανησύχησα για λίγο :P