Ο άνθρωπος συνήθως είναι χαμαιλέων. Σε μια σχέση λειτουργεί διαφορετικά από ότι σε μια άλλη.
Προσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες.
Όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά γενικά, στις διαπροσωπικές και παντός είδους σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Όταν είσαι με κάποιον που είναι αγχωμένος συνέχεια, ακόμα και αν εκ φύσεως είσαι αγχωτικός επίσης άνθρωπος, δε θα σου βγει τόσο μαζί του. Γιατί ο άλλος είναι περισσότερο και πρέπει να κρατηθούν ισορροπίες και η αρμονία στη σχέση.
Αντίθετα αν είσαι με κάποιον πολύ χαλαρό, το πιθανότερο είναι ότι θα μπορείς να παρουσιάσεις το άγχος σου και να το εξωτερικεύσεις μια χαρά. Και ο άλλος θα σε ηρεμεί, πάλι ισορροπία.
Αν εμπιστεύεσαι τυφλά το σύντροφό σου δεν έχεις κανένα πρόβλημα ζήλιας.
Αν ο σύντροφός σου όμως σου δίνει δικαιώματα θα φτάσεις μέχρι και στα όρια της παθολογικής ζήλιας.
Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος έχει ορισμένα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν αλλά ο άνθρωπος που έχει απέναντι του, του βγάζει ορισμένα από αυτά στην επιφάνεια και σε διαφορετικό βαθμό από κάποιον άλλο.
Όταν λέει κάποιος "ο τάδε με κάνει καλύτερο άνθρωπο " αυτό δε σημαίνει ουσιαστικά?
Ότι του βγάζει τα καλά στοιχεία στην επιφάνεια.
Καλό είναι να έχουμε τέτοιους ανθρώπους τριγύρω μας λοιπόν και να μην είμαστε σκληροί με τους εαυτούς μας γιατί μερίδιο ευθύνης στις διαπροσωπικές σχέσεις έχουν και οι δύο πλευρές.
Προσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες.
Όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά γενικά, στις διαπροσωπικές και παντός είδους σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Όταν είσαι με κάποιον που είναι αγχωμένος συνέχεια, ακόμα και αν εκ φύσεως είσαι αγχωτικός επίσης άνθρωπος, δε θα σου βγει τόσο μαζί του. Γιατί ο άλλος είναι περισσότερο και πρέπει να κρατηθούν ισορροπίες και η αρμονία στη σχέση.
Αντίθετα αν είσαι με κάποιον πολύ χαλαρό, το πιθανότερο είναι ότι θα μπορείς να παρουσιάσεις το άγχος σου και να το εξωτερικεύσεις μια χαρά. Και ο άλλος θα σε ηρεμεί, πάλι ισορροπία.
Αν εμπιστεύεσαι τυφλά το σύντροφό σου δεν έχεις κανένα πρόβλημα ζήλιας.
Αν ο σύντροφός σου όμως σου δίνει δικαιώματα θα φτάσεις μέχρι και στα όρια της παθολογικής ζήλιας.
Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος έχει ορισμένα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν αλλά ο άνθρωπος που έχει απέναντι του, του βγάζει ορισμένα από αυτά στην επιφάνεια και σε διαφορετικό βαθμό από κάποιον άλλο.
Όταν λέει κάποιος "ο τάδε με κάνει καλύτερο άνθρωπο " αυτό δε σημαίνει ουσιαστικά?
Ότι του βγάζει τα καλά στοιχεία στην επιφάνεια.
Καλό είναι να έχουμε τέτοιους ανθρώπους τριγύρω μας λοιπόν και να μην είμαστε σκληροί με τους εαυτούς μας γιατί μερίδιο ευθύνης στις διαπροσωπικές σχέσεις έχουν και οι δύο πλευρές.
17 σχόλια:
Ένα δίπολο είναι και οι καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις που ισσοροπούν στην επιφανιακότητα των επιδερμικών χαρακτηριστικών...
Μόνο στο βάθος του χρόνου, και σε συναναστροφές που εθελούσια και πρόθυμα παραδίδουμε ψυχή και σώμα μπορεί να βρούμε αληθινή έκφραση για τον εαυτό μας...
Το πρώτο και κυρίαρχο, είναι ο απεναντί μας να μας κάνει να νιώθουμε αποδεκτοί για αυτό που είμαστε. Όχι με γαλυφιές και συμπεριφορές επιτηδευμένες στα προσχήματα της στιγμής!
Και ίσως τότε γνωρίσουμε και εμείς πιοι είμαστε...
Χάρηκα που σε γνώρισα!
Πολύ σοφή τοποθέτηση... Ταπεινός συν-υποστηρικτής της ανάλυσής σου... Εχεις δίκιο 100%... Γι' αυτό και πολλές φορές βρίσκουμε "ισορροπία" με άτομα τελείως διαφορετικά...
Πλάκα πλάκα, το μόνο που δεν κάνει ο άνθρωπος είναι να κουνάει τα μάτια αναξάρτητα...
Στις σχέσεις τις διαπροσωπικές, ακόμα και στις φιλικές πρέπει ο ένας να συμπληρώνει την άλλο. Να βρίσκεις τα στοιχεία που θα σε κάνουν καλύτερη, να τα παίρνεις ευχάριστα ή να τα ζητάς. Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που θεωρούν ότι τα ξέρουν όλα και δεν συζητάνε την άλλη άποψη. Είναι κλεισμένοι σε ένα μικρόκοσμο. Πολύ εύστοχη ανάλυση Griz.
Καλησπερα λεω,στην παθολογικη μου ζηλια!Δεν με εμπιστευομαι παρακατω!
Καλησπέρα και από εμένα.
Έρχεσαι απο το blog μου και πρόσεξες την εξομολόγηση μου. Εκεί λοιπόν διάβασες πως για 25 απο τα 33 χρόνια της ζωής μου, κουβαλάω σαν δεύτερο δέρμα μου, μια φίλη, εκ' διαμέτρου διαφορετική απο εμένα.Αυτό λέει κάτι. Σε εμένα λέει πως αυτή της η διαφορετικότητα, με κάνει να την θέλω στη ζωή μου.Να μαλώνω, να διαφωνώ, να μοιράζομαι, να συμπληρώνει η μια την άλλη.
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη σου.
Χαίρομαι που βρεθήκαμε.
Φιλί
και τι κανουμε λοιπον μ οσους μας βγαζουν εναν αλλο εαυτο...μου σας βγαζουν τον μισητο εαυτο μας στην επιφανεια...κι αν αυτους τους καπιους τους αγαπαμε αλλα αυτοι μας κανουν "χειροτερους" ανθρωπους...
ποιος θα σωθει και ποιος αντεχει...
αχ,ειναι στιγμες που με τρομαζουν οι ανθρωποι...
Βλέπω ότι όλοι συμφωνήσαμε με επιπλέον πινελιές ο καθένας...
Κατ'εμέ τα updates των basilis και Nefeli είναι επίσης σημαντικά με το αρχικό post...
Οσο για σένα in the sky, αφού σου βγάζει τον κακό εαυτό και δεν σου αρέσει αυτό, τι ακριβώς αγαπάς; Μήπως αυτό που αγαπάς είναι εικόνα πλασμένη στο κεφάλι σου;
Exω ενα φίλο που πάντα ηταν αγχωτικός, δηλ. οχι μόνο αυτό αλλα έψαχνε πάντα λάθος τρόπους να εκτονώνεται προσωρινά, νομίζοντας οτι ετσι κάνει καλά.
Σε όλες του τις σχέσεις ετσι ηταν.
Αποτέλεσμα ;
Πολλά έξοδα σε πολυτελή ξενοδοχεία με πισίνες καιτα ρέστα για Σαββατοκύριακα γιατι ετσι θα χαλάρωνε με την κοπέλλα του, μια ήρεμη γυναίκα.
Τελικά δεν ζει χωρίς άγχος ο τύπος. Μαλακία. Αντι να χαλαρώνει με απλούς τρόπους και να αφηνει να τον καλμάρει η κοπέλλα του, κυνηγάει να βρει αυτός τρόπους χαλάρωσης ωστε να "την βοηθάει" λέει !
Μεχρι που την πάτησε επανειλημμένα κλείνοντας χάλια δωμάτια μεσω Ιντερνετ και πανάκριβα και δεν ξαναπήγε.
Πρώτη φορά στη ζωή του πήγε σε νησι διακοπές και ξετρελλάθηκε. Δεν κατάλαβε φυσικά οτι το άγχος δεν το τρυπάς με πηρούνι, αλλα το λιώνεις με κουταλάκι αργά, σταθερά, απαλά.
Και τι γίνεται αν κάποιος σου βγάζει την κακή σου πλευρά;;;;
Αν κάποιος σου βγάζει την κακή σου πλευρά, τότε προσπαθείς να ενδυναμώσεις την καλή και να του επιβληθείς.Δεν έχεις ακούσει που λένε, δείξε μου το φίλο σου,να σου πω ποιός είσαι? Να ξέρεις ότι και για το φίλο σου, ισχύει η ίδια παροιμία!!
Καλό απόγευμα
kioy ομολογώ ότι διάβασα δύο φορές αυτά που έγραψες για να τα καταλάβω καλά, δεν ξέρω αν φταίει η περίοδος της εξεταστικής :P με βρίσκεις σύμφωνη όσον αφορά το βάθος χρόνου, ούτως ή άλλως συνήθως είναι αυτό που κρίνει τα πάντα.
Κι εγώ χάρηκα που πέρασες από δω!
pure evil :)
Σωστόοος!Αν κάναμε παρέα με άτομα ίδια με εμάς θα βαριόμασταν αφόρητα! Και δε θα τα αντέχαμε κιόλας γιατί θα βλέπαμε τα ελαττώματά μας στον άλλο και θα μας εκνεύριζε ακόμα πιο πολύ!
βασίλη μου ευχαριστώ , να σαι καλά!
κατάλαβες το βάθος του Post μου και χαίρομαι! :P
vraka kosta καλησπέρα και σε σένα εκτός από την παθολογική σου ζήλια και καλώς ήρθες!
tzonako πάλι καλά που το κατάλαβε! Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Δεν πίστευα ότι θα μπορούσε κάποιος να κάνει όσα ανέφερες αλλά πολλά δεν έχω πιστέψει σ'αυτή τη ζωή και τα χω δει, οπότε..!
@griz: Και σε μια παρέα και σε μια σχέση ακόμα περισσότερο, δεν θες να βλέπεις το αντίγραφό σου, αλλά το συμπληρωματικό σου... Χαίρομαι που συμφωνούμε και σε κάποια πράγματα! ;p
@lovething + nefelli: Επειδή είναι διττή έννοια το "κακή πλευρά", θα τοποθετηθώ για δυο περιπτώσεις...
Αν "κακή πλευρά" εννοούμε κάτι που είναι καταστροφικό για μας (π.χ. μπλέξιμο με το νόμο, εναντίωση στην οικογένεια, κλπ.), καλύτερα να απομακρυνθούμε από το άτομο αυτό, καθώς είναι "κακές παρέες" (που λέγαν οι παλιοί)...
Αν, όμως, εννοούμε ότι δεν μας επηρρεάζει σαν χαρακτήρες, απλά μας βγάζει το "άτακτο παιδί" που χουμε μέσα μας, μας ωθεί στο να κάνουμε πράγματα καινούργια, πράγματα που θεωρούσαμε "περίεργα" (ή ακόμα και "πονηρά"), τότε αλλάζει το πράγμα... Εκεί με σωστή αξιολόγηση κι αντιμετώπιση των πραγμάτων μπορεί κανείς να βγει μόνο κερδισμένος...
nefeli μου και εγώ χάρηκα που σε βρήκα!
βλέπω μετά In the sky και lovething αναρωτιέστε -και δικαίως- τι γίνεται όταν κάποιος μας βγάζει τον κακό μας εαυτό..
μάλλον θα πρέπει να μας πληγώνει για να το κάνει αυτό.. μάλλον θα πρέπει (μετά από κάποιες προσπάθειες όπως λέει και η nefeli, μην παραδίδουμε και τα όπλα εντελώς) να φεύγουμε μακριά του..?
Μπορεί να πονάει πολύ αλλά θα έχει νόημα να κάτσουμε εκεί? Και να πληγωνόμαστε συνέχεια και εμείς και εκείνος?
griz, όχι μόνο συμφωνούμε, αλλά το κάνουμε και ταυτόχρονα!!!
7:11 ;p
Δημοσίευση σχολίου