Μια λάθος κίνηση και...Προσπαθείς να περπατάς στο πλάι με προσεκτικές αργές κινήσεις γιατί και το παραμικρό φύσημα του αέρα μπορεί να γκρεμίσει αυτόν τον κόσμο που στηρίζεται πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί, σε λεπτές ισορροπίες...
Το παράδοξο με το ντόμινο είναι πως όσο απολαμβάνεις τη διαδικασία στησίματος αυτού του κόσμου τόσο περισσότερο σε εξιτάρει η ιδέα της στιγμής που ένα κομμάτι θα γλιστρήσει παρασύροντας τα άλλα στην τρελή κούρσα πτώσης τους που θα προκαλέσει τον αργόσυρτο μα καταστροφικό θόρυβο. Σου πήρε τόση ώρα να το στήσεις και δευτερόλεπτα για να γκρεμιστεί! Από την άλλη κρατώντας στα χέρια σου το κομμάτι που θα τα διαλύσει όλα και κοιτάζοντας το με ένα επικίνδυνο χαμόγελο δε μπορείς να αποφασίσεις αν θες να είσαι αυτός που τελικά θα το σπρώξει πάνω στα υπόλοιπα. Πάντα ελπίζεις πως θα περάσει κάποιος δίπλα και κατά λάθος θα κλωτσήσει το δημιούργημα σου βγάζοντας σε από τη δύσκολη θέση γιατί έχεις βαρεθεί να το κοιτάς και να το φοβάσαι. Αν είναι δικό σου δημιούργημα γιατί μπορεί τελικά να βρέθηκες εκεί τυχαία και να σου έβαλαν στο χέρι ένα πιόνι ευχόμενοι πως θα είσαι αυτός που θα πάρει την ευθύνη και το βάρος ή μπορεί και να έβγαλες εσύ από την τσέπη σου ένα κομμάτι που το είχες κλέψει από τα συντρίμμια προηγούμενου παιχνιδιού...
2 σχόλια:
Χμμμ... Δεν ξέρω τι σε προβληματίζει, αλλά, πραγματικά, εύχομαι να είναι περαστικό :) Την καλησπέρα μου!
Ντομινο λοιπον...και αμα παρει εναν η μπαλα τους παιρνει ολους! Κουραγιο μικρη μου, ειναι δυσκολο το φετινο καλοκαιρι, ελπιζω ολα να πανε καλα!
Δημοσίευση σχολίου