Πάντα πρόθυμοι για το καλό..

Αυτό που μου έχει μείνει πιο έντονα χαραγμένο στο μυαλό από τα παιδικά μου καλοκαίρια είναι οι κατασκηνώσεις και κυρίως αυτές με τους προσκόπους. Μόλις πρωτομυρίσει καλοκαίρι κάθε χρόνο με κατακλύζουν εικόνες μέσα στη φύση με τις μεγάλες στρατιωτικές σκηνές, με παιχνίδια, κατασκευές, μυστήριο και παιδικούς έρωτες.
Όταν είσαι μικρός, σε ηλικία δημοτικού, όλα σου φαντάζουν τόσο μυστηριώδη στο δάσος. Είσαι λυκόπουλο..
Η χρονομηχανή δεν είναι απλώς ένα αντίσκηνο τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο που μυρίζει και ζέχνει από την κλεισούρα.. είναι ένα μαγικό μέσο που σε μεταφέρει σε άλλη εποχή , ο τρελός επιστήμονας είναι επίφοβος, γυαλίζει λίγο το μάτι του, πρέπει να μείνεις μακριά του..
Ο Πήτερ Παν δεν είναι ο υπαρχηγός μασκαρεμένος.. είναι το παιδί που θα μας βοηθήσει να σώσουμε την Γουέντυ από τον Κάπταιν Χουκ, τα μηνύματα που ακολουθούμε και μας βγάζουν στην παραλία το βράδυ είναι σαφή, θα κοιμηθούμε εκεί απόψε και αύριο θα ακολουθήσουμε τα ίχνη των πειρατών.. ακόμα και η γεύση της πίτας με κέτσαπ και σουβλάκι είναι ιδιαίτερη.. πειρατικό φαγητό. Η κραυγή από την άλλη πλευρά του βράχου που χωρίζει την παραλία στη μέση μας ανατριχιάζει.. είναι η Γουέντυ που την ταλαιπωρούν οι πειρατές.. αλλά θα τη σώσουμε.. είμαστε άξιοι πειρατές.. Μαυριτανές..
Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ έχουν ειδική αποστολή και εμείς θα τους βοηθήσουμε για να κερδίσουμε το θησαυρό . . όμως ο θησαυρός δεν είναι υλικός είναι ένα ηχογραφημένο μήνυμα που μιλάει για το ρόλο της μητέρας και πόσο σημαντική είναι για μας.. και τα παιδάκια σωπαίνουν γιατί μπορεί να είναι μικρά όμως τα περισσότερα κατάλαβαν το μήνυμα ..

Έπειτα μεγαλώνεις, πας στην έκτη δημοτικού, προεφηβεία.. και μέχρι να τελειώσεις το γυμνάσιο είσαι στους προσκόπους πλέον, μεγάλωσες. Νιώθεις περήφανος, κοιτάς τα λυκόπουλα με τις κίτρινες στολές και ξέρεις ότι εσύ προχωράς για άλλα ταξίδια..
20000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα..
Είσαι στο πλήρωμα του κάπταιν Νέμο και θέλεις η ενωμοτία (ομάδα) σου να κερδίσει την άμιλλα .. να κάνει τις πιο πολλές κατασκευές, τις πιο ωραίες, να είναι πιο συνεπής, πιο αγαπημένη και να λειτουργούν όλα ρολόι.. κολυμπάτε μέχρι το νησάκι απέναντι με σαμπρέλες και μια βάρκα με τα τρόφιμα.. είναι αρκετή ώρα.. είναι περιπέτεια. Ξύλα για φωτιά στο ξερονήσι, ό,τι βρεις και μετά γεύμα στην έρημη παραλία .. τραγούδια και σκοπιές..
Μπορεί να μην υπάρχει μύθος πια από πίσω, ούτε ειδική αποστολή αλλά η περιπέτεια παίρνει άλλη μορφή, εφηβικές πινελιές.. θέλεις να κερδίσεις στους ολυμπιακούς αγώνες και να καρφώσεις τον πάσσαλο πιο γρήγορα από τους άλλους, να ξεπεράσεις τον εαυτό σου με ό,τι καταπιαστείς.. ακόμα και να μπεις σκοπιά με εκείνον που σου αρέσει.. Νυχτερινά παιχνίδια μέσα στο δάσος.. η Κασσιόπη, ο Ωρίωνας και η Μεγάλη Άρκτος στον ουρανό παρέα σου όλα αυτά τα χρόνια.. νιώθεις λες και είσαι σε άλλο κόσμο..
Μεγαλώνεις κι άλλο όμως.. πας στο λύκειο πια..
Όλα αλλάζουν, οι ορμόνες χτυπάνε κόκκινο, είσαι έφηβος? είσαι γυναίκα? είσαι πρόσκοπος όμως..
Πλέον ανήκεις στους "μεγάλους". Δε φτιάχνει κανένας πρόγραμμα για σένα, κανονίζεις εσύ με τους υπόλοιπους Ανιχνευτές τις δράσεις σου πια.. πας τετραήμερες τα Χριστούγεννα, για πορείες, κατεβαίνεις βράχους με ραπέλ, πας για καγιάκ στον Εύεινο, εκδρομή 7ήμερη στην Πάτμο, περνάς καλά, η παρέα σου είναι ωραία, είναι παιδιά με τα οποία μεγάλωσες μαζί, σαν αδέρφια σου, έχεις μοιραστεί τα πάντα μαζί τους, φαγητό, το αντίσκηνό σου, τα πράγματά σου, μυστικά, εμπειρίες, δυσκολίες, αναμνήσεις ..
Πανελλήνια Δράση Ανιχνευτών στα Ζαγοροχώρια, εκατοντάδες παιδιά Λυκείου σε μια μεγάλη περιπέτεια.. θυμάμαι μετά τις πανελλήνιες της τρίτης λυκείου..
Και μετά περνάς σε μια σχολή μακριά από την πόλη που μεγάλωσες και μένεις μακριά από όλα αυτά .. κατασκήνωση όποια χρονιά βολέψει, γεύεσαι για λίγο όλα αυτά που στερείσαι την υπόλοιπη χρονιά και μένεις με μια γλυκόπικρη γεύση μετά από κάθε κατασκήνωση.. δένεσαι με καινούρια άτομα που δε θα μπορείς να δεις την υπόλοιπη χρονιά ενώ εκείνοι θα είναι εκεί, όλοι μαζί και μόνο εσύ θα λείπεις.. Και πονάει..
Έπειτα από κάποια χρόνια σε καλούν στην πόλη που σπουδάζεις στους προσκόπους να βοηθήσεις.. ξεκινάς με όρεξη, τα πράγματα είναι δύσκολα στην πορεία, διαφορετικά, νεοσύστατα, ανύπαρκτες χημείες, αποσύρεσαι για λίγο.. και τελικά πας κατασκήνωση μαζί τους. Για να θυμηθείς και πάλι την αίσθηση της μοναξιάς στο δάσος, όπου είσαι εκεί με τόσους άλλους μα κάποιες φορές νιώθεις τόσο μα τόσο μόνος.. και δε στενοχωριέσαι, είναι όμορφο συναίσθημα, λίγο μελαγχολικό αλλά ωραίο.. δεν ξεκουράζεσαι καθόλου για να περάσουν κάποια άλλα παιδιά καλά αυτή τη φορά, να ζήσουν κάποιοι άλλοι το παραμύθι του Πήτερ Παν και κάποια άλλα παιδιά να φέρουν πίσω το ραβδί πλέον του Γκάνταλφ που το έκλεψε ο Σάρουμαν. Είσαι εσύ η υπαρχηγός που θα ντυθεί Γουέντυ ή Γκαλάντριελ ή οτιδήποτε άλλο και θα ταξιδέψει τα παιδιά για λίγες μέρες μακριά από την πόλη σε έναν άλλο κόσμο..
Θέλεις να τους δείξεις το δικό σου κόσμο μες στο δάσος.. με τη Μεγάλη Άρκτο και την Κασσιόπη, με τα παιχνίδια και την περιπέτεια, να αγαπήσουν τη φύση, καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει όριο ηλικίας για έναν πρόσκοπο..
Και εγώ θέλω να γίνω για άλλη μια φορά παιδί μαζί τους, να σώσω τον Πήτερ Παν και τη χώρα του Ποτέ-Ποτέ αλλά και να ταξιδέψω μέσα στη χρονομηχανή του τρελού επιστήμονα .. και πάντα μα πάντα να βουρκώσω στο τραγούδι του αποχωρισμού στο τέλος κάθε κατασκήνωσης..

Τα εύσημά σου πια, είναι να βλέπεις τα παιδιά να περνάνε καλά, ή μια ξαφνική αγκαλιά ή φιλί που θα έρθουν να σου δώσουν, ή να τα βλέπεις να στενοχωριούνται όταν τελειώνει η κατασκήνωση που σημαίνει ότι πέρασαν καλά.. στιγμή που χαράζεται μέσα σου είναι και όταν πρέπει να φύγεις λίγο νωρίτερα από την κατασκήνωση για κάποιο λόγο και έρχονται να σε χαιρετήσουν, κάποια κλαίνε, κάποια σε αγκαλιάζουν.. και αυτή τη φορά τελικά, μάλλον πήγε καλά. Μια μητέρα αναρωτήθηκε και μου έιπε " Μα είναι δυνατόν? Τα κορίτσια μου έκλαιγαν 2 μέρες μετά την κατασκήνωση, τώρα μου κάνουν κατασκευές στο σπίτι, μου τραγουδάνε προσκοπικά τραγούδια.. δεν το περίμενα, τόσο πολύ τα επηρεάζει μια εβδομάδα κατασκήνωσης? "
Όχι μόνο τόσο.. ακόμα περισσότερο, για μια ζωή.

Για όσους αναρωτιούνται τι ρόλο παίζει ο Προσκοπισμός