Σάββατο 26 Ιουλίου 2008

Κίτρινα σφηνάκια...

Περπατώντας χθες στο κέντρο ψάχνοντας (μάταια!) δώρο για τη μικρή griz-ούλα (την καλύτερη πολιτικό μηχανικό ever που θα μου χτίσει το σπίτι των ονείρων μου με την πισίνα, το play room, το στούντιο, την τεράστια βιβλιοθήκη και τις ατελείωτες τζαμαρίες για να μπαίνει φως από παντού... άσχετο άλλο post αυτό) και σέρνοντας την γλυκιά μελαγχολία του προηγούμενου post (που καθόλου γλυκιά δεν ήταν χθες) επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά την πεποίθησή μου πως το καλοκαίρι οι άνθρωποι αλλάζουν, χαλαρώνουν, αφήνουν τα πρωτόγονα ένστικτα ελεύθερα. Περνώντας λοιπόν από την στοά στην Κοραή, καλωδιομένη με το ροζ mp3 player (που έπαιζε koop) παρατηρώ μια παρέα 8-10 εικοσάριδων (εγώ είμαι στο 20+ πια, όχι όμως και στο 30-) που έτρωγαν πίτσες και έπιναν σφηνάκια από ένα απροσδιόριστο ποτό καναρινί χρώματος. Μόλις με βλέπουν σηκώνονται οι μισοί όρθιοι και με σταματάνε δηλώνοντας πως θέλουν να μου κάνουν μια πολύ σοβαρή ερώτηση... (εγώ να δείτε μετά από τεκίλες τι σοβαρές ερωτήσεις κάνω... nikola μη μιλήσεις!) Η ερώτηση λοιπόν ήταν ποιος είναι ο πιο όμορφος από όλους! Εγώ λοιπόν σε αυτήν την παράσταση έπαιζα το ρόλο του καθρέφτη-καθρεφτάκι μου! Κι επειδή ξέρω πως σε μεθυσμένο δε χαλάς χατίρι (μιλώντας στα μέτρα του εφικτού, ηθικού και επιτρεπτού! μη τα ισοπεδώνουμε και όλα), τους κοιτάω καλά καλά και λέω σε ένα ξανθούλη που με κοίταζε με ένα πολύ αστείο μεθυσμένο χαμόγελο: εσύ! Ο ξανθούλης σηκώνεται πάνω ενθουσιασμένος δηλώνοντας πως είμαι η γυναίκα της ζωής του (standar όμως!) και προτείνοντας μου ποτήρι με το κίτρινο απροσδιόριστο ποτό. Τελευταία έχω παρατηρήσει πως η ατάκα είσαι η γυναίκα της ζωής μου έχει καταντήσει χιλιοφορεμένη! Έχω να πω σε όλους λοιπόν πως ΑΝ είστε αρκετά ΤΥΧΕΡΟΙ μπορεί να βρείτε ΜΙΑ γυναίκα της ζωής σας! Μη ξοδεύετε λοιπόν αβασάνιστα αυτή την όμορφη φράση που κάποια κάποτε θα θέλει να την ακούσει και να νιώσει μοναδική! Το περιστατικό έληξε με εμένα να απομακρύνομαι χαμογελαστή λέγοντας τους καλή συνέχεια κ τον ξανθούλη με το ποτό στο χέρι (θα το ήπιε στη στιγμή!).

Αυτά στη χαλαρή σχεδόν αυγουστιάτικη Αθήνα που όλα μπορεί να συμβούν! Χειμώνα πάντως αυτό το περιστατικό 6 το απόγευμα δε θα σου συμβεί!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ που πίστευα ότι η αυγουστιάτικη Αθήνα είναι μια πόλη που κοιμάται... Btw, η στοά Κοραή είναι από τα αγαπημένα μου σημεία μέσα στην πόλη για απογευματινό καφέ ή για ένα γρήγορο γεύμα!

Ανώνυμος είπε...

Τελικά ποιος ήταν ο πιο όμορφος? ;p

Η φράση "ο άνθρωπος της ζωής μου", δυστυχώς δεν μπορεί να ειπωθεί μόνο μια φορά, καθώς ο άνθρωπος ερωτεύεται συχνά... Καλό είναι να ειπωθεί το ελάχιστο δυνατό... Και μια από όλες πρέπει να το εννοούμε εκ βαθέων καρδιάς...

Μπα, και το χειμώνα μπορεί να σου συμβεί... Απλά όχι στη μέση του δρόμου! Και 6 η ώρα θα είναι βράδυ!

Ταπεινές καλημέρες ;p

lovething είπε...

@unclescrooge
Όχι όχι η αυγουστιάτικη Αθήνα είναι μια άλλη πόλη! Πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ μυστήρια, πολύ περιπετειώδης. Αλλά μη το πεις παραέξω γιατί όλο και περισσότεροι μένουν στο κλεινόν άστυ αυγουστιάτικα τα τελευταία χρόνια... Η στοά Κοραή ανακαλύψαμε ότι έχει και ενδιαφέρουσες κρέπες τελευταία που τις παραγγέλνεις με γυναικεία ονόματα...

lovething είπε...

@pure evil
Να σου πω την αλήθεια δε τους είδα και καλά. Ψήφισα το ομορφότερο μεθυσμένο χαμόγελο νομίζω!
Εγώ δεν αναφέρθηκα σε κατάσταση παράφορου έρωτα και πάθους που θα ειπωθεί ενδεχομένως και μια κουβέντα παραπάνω... αλλά στο λεγόμενο γκρικ καμάκι που έχει εμπλουτίσει τη φρασεολογία με το "είσαι η γυναίκα της ζωής μου"! Χρησιμοποιώντας το έτσι συχνά δε θα το πιστεύουμε κι εμείς μετα ακόμα κι αν είναι αλήθεια...
Τι κάνεις εσύ 3.30 π.μ. στο ίντερνετ?!
Καλη(?)μέρα κι από μένα