Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

Ιφιγένεια εν Αυλίδι





Περίπου μέσα Αυγούστου ήταν όταν πήγα να βγάλω εισιτήρια για την Ηλέκτρα - την πολυδιαφημισμένη- του Peter Stein και αφού είχαν εξαντληθεί πήρα για την Ιφιγένεια εν Αυλίδι από το Θεσσαλικό θέατρο. Χθες λοιπόν στο Αττικό θέατρο παρακολούθησα την παράσταση. Η διανομή είχε ως εξής:

Αγαμέμνων : Αλέξανδρος Μυλωνάς
Πρεσβύτης- Α' Άγγελος : Άρτο Απαρτιάν
Μενέλαος : Αλέξανδρος Μούκανος
Ιφιγένεια : Ταμίλλα Κουλίεβα
Κλυταιμνήστρα : Φιλαρέτη Κομνηνού
Αχιλλέας : Γιώργος Χρυσοστόμου
Β' Άγγελος : Αγορίτσα Οικονόμου

Έφθασα πολύ νώρις στο θέατρο και κάθησα αρκετή ώρα σε μια εκνευρισμένη ουρά. Εκνευρισμένη για τις απειλητικές αστραπές που έσκιζαν τον ουρανό, γιατί οι πόρτες δεν άνοιγαν νωρίτερα και φυσικά για τη σειρά στην ουρά. Αιώνιο πρόβλημα των Ελληνών οι ουρές. "Όχι στεκόσασταν ακριβώς πίσω μου, όχι ήρθατε μετά απο εμένα" κι όλα αυτά για να εισβάλουν σε ένα μικρό θέατρο που νομίζω από παντού βλέπεις περίπου το ίδιο. Βέβαια η καλύτερη στιγμή ήταν πριν αρχίσει η παράσταση όταν μια κοπελίτσα που ήθελε να κάτσει με τους φίλους της, στριμώχτηκε δίπλα τους και έκλεισε ένα μέρος της σκάλας! Έπεσε το θέατρο να τη φάει!!! Παρατηρήσεις έπεφταν βροχή από εξαγριωμένο κόσμο (ελπίζω μετά την παράσταση να έφυγαν λίγο καλύτεροι άνθρωποι) μέχρι που στο τέλος άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά "σκά-λα, σκά-λα, σκά-λα"! Αν ενοχλείστε πια τόσο πολύ πηγαίνετε σε κάποιον υπεύθυνο, πείτε το παράπονο σας και θα αναλάβει να μετακινήσει αυτός το "εμπόδιο" της σκάλας! Μην ξεφτυλίζετε τον κόσμο έτσι!

Οι αστραπές και οι βροντές σταμάτησαν να απειλούν κάποια στιγμή το θέατρο και η παράσταση ξεκίνησε. Μια παράσταση πολύ προσιτή στο κοινό, που την παρακολουθούσε ο καθένας ευχάριστα χωρίς να μπαίνει σε πολύπλοκες σκέψεις. Η Φιλαρέτη Κομνηνού νομίζω χαρίζει το κάτι παραπάνω με την ερμηνεία της μιας και καθηλώνει με τη φωνή και το σώμα της το κοινό. Δίνοντας σάρκα και οστά στην Κλυταιμνήστρα, διατηρώντας και το στοιχείο της δολοπλόκας γυναίκας έχτισε έναν χαρακτήρα χωρίς ψεγάδια. Δέσμιοι της νομίζω παρακολουθούσαμε την παράσταση. Δυστυχώς δεν ενθουσιάστηκα το ίδιο από την Ταμίλλα Κουλίεβα στο ρόλο της ιφιγένειας. Σε κάποια σημεία μου άρεσε, σε κάποια άλλα δεν έπειθε για κοπέλα που πάει για σφαγή από το χέρι του πατέρα της. Ο χορός μου άρεσε. Μου άρεσαν οι φωνές τους και οι κινήσεις τους, λίγο άγριες αλλά ταιριαστές. Η μουσική (της Σαβίνας Γιαννάτου!)... στο ξεκίνημα απογοητεύτηκα λίγο με το ρυθμικό στοιχείο που θύμιζε λίγο ραπ (όχι πολύ εμφανές αλλά υπήρχε) αλλά ευτυχώς αυτό δε συνεχίστηκε στις υπόλοιπες εμφανίσεις του χορού. Τελικά ήταν μια καλοστημένη παράσταση που θα συνεχίσει με λίγες παραστάσεις στην Αθήνα νομίζω πια. Τι οικογένεια κι αυτή πάντως! Τόσες τραγωδίες για χάρη τους. Ατάκα της παράστασης νομίζω ήταν το: αγύριστο γυρισμό να έχεις (δια στόματος Κλυταιμνήστρας στον άντρα της και μελλοντικό δικό της σφαχτάρι!)!

Μην ξέχασουμε και τους λοιπούς συντελεστές:

Μετάφραση: Κ.Χ.Μύρης
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Σκηνικά: Ερση Δρίνη
Χορογραφίες: Δημήτρης Σωτηρίου
Κοστούμια: Γιάννης Μεντσικώφ
Μουσική: Σαββίνα Γιαννάτου
Σύνθεση κρουστών:Πέτρος Κούρτης
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Κώτση




1 σχόλιο:

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

το "αγύριστο γυρισμό να έχεις" είναι τρελή ατάκα...