Επιστρέφεις στην πόλη που κατοικείς τα τελευταία χρόνια.
Τη νιώθεις δική σου. Έχεις προσαρμοστεί τόσο καλά που σου λείπει όταν είσαι μακριά της.
Ρουφώντας τον αέρα λες και έλειπες καιρό , λες και είναι διαφορετικός από τις άλλες πόλεις.
Είναι.
Γιατί έχεις ζήσει τόσα πολλά πράγματα σ’αυτήν την πόλη και κυρίως.. ωρίμασες .
Σκέφτεσαι πόσο θα σου λείψουν πολλά πράγματα όταν φύγεις από δω.
Σε ενοχλεί τόσο ώστε να μην προσπαθείς αρκετά να πάρεις το πτυχίο για να παρατείνεις λίγο τη ζωή εδώ. Παρόλο που όταν φύγεις πια , γρήγορα θα προσαρμοστείς πάλι στα νέα δεδομένα.
Νομίζεις ότι η ζωή περιμένει και την έχεις βάλει στο stand by για να ξαναπατήσεις το κουμπί όταν θα νομίζεις πως είσαι πλέον έτοιμη να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Πατάς Pause για όσο περισσότερο μπορείς. Μέχρι να το φτάσεις σε οριακό σημείο.
Όταν θα νομίζεις πως είσαι έτοιμη να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να κυνηγήσεις τα όνειρά σου.
Πρόλαβες να κάνεις όνειρα ή απλά ρουφάς τη ζωή κάθε στιγμή?
Υ.Γ.
Καλή χρονιά με υγεία πάνω απ’όλα σε όλους! Ζητάτε λίγα και να είστε ευχαριστημένοι με όσα σας δίνονται, να προσπαθείτε για το καλύτερο αλλά χωρίς να γίνεται αυτοσκοπός .
6 σχόλια:
Χαθήκαμε, καιρό έχουμε να ανταλλάξουμε σχόλια.
Στο τέλος γράφεις κατι που με άγγιξε άμεσα. Να ζητάμε λιγα αλλα θα προσθέσω να μην συμβιβαζόμαστε με ψίχουλα. Απλά αυτα τα λίγα να ειναι υγιή, δυνατά και σκαλοπάτια για το μέλλον.
Ενα στοίχημα με τον εαυτό μας, αν μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό.
Με την ευκαιρία και Καλή Χρονιά σας εύχομαι.
( Μη χαθούμε πάλι ε :) )
Τζονάκο ναι, είχαμε χαθεί γενικότερα από τη μπλογκόσφαιρα !
Πάντως γι'αυτό γράφω "να προσπαθείτε για το καλύτερο" για να μη συμβιβαζόμαστε όπως λες και εσύ με ψίχουλα! Σωστός!
Καλώς σε βρήκαμε πάλι :)
Να σαι καλά, χάρηκα και εγω :)
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά...
Λένε πως όταν κάνεις όνειρα, ο Θεός γελάει. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι χαμογελάει και απλά μας δίνει τη δύναμη για να συνεχίσουμε να ρουφάμε τη ζωή (όπως εσύ αναφέρεις)...
Δεν σχολιάζω καθόλου τα όσα λες για τη "πόλη σου"... Μόνο ότι, όπως τα λες, φαίνεται να βάζεις σε παρένθεση στη ζωή σου εκείνους που σε περιμένουν πίσω στη πραγματική σου πόλη. Οικογένεια, κολλητούς, φίλους, γνωστούς...
Χρησιμοποίησε όμως το 1ο ενικό άλλη φορά... Με το 3ο ενικό τα γενικεύεις προς όλους! υπάρχουμε και κάποιοι που προσαρμόστηκαν πλήρως κι εκείνοι με την πόλη που σπούδασαν, που ωρίμασαν με σφαλιάρες και όχι χαβαλέ και που δεν έβλεπαν την ώρα να σηκωθούν να φύγουν και να πετάξουν πίσω μαύρη πέτρα... Ούτως ή άλλως, προσωρινά φεύγουμε από το σπίτι μας και το ξέρουμε... Περνάμε καλά όσο μπορούμε και αυτό ήταν! Αντίο για πάντα φοιτητική ζωή!
Αν όλα σου χουν πάει τόσο ρόδινα όσο τα περιγράφεις, τότε η πτώση θα είναι πολύ μεγαλύτερη και βαρύγδουπη από όσο τη φαντάζεσαι "Όταν θα νομίζεις πως είσαι έτοιμη να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να κυνηγήσεις τα όνειρά σου"...
Η ζωή δεν περιμένει ποτέ... Γλιστράει σαν νερό μέσα από τα χέρια μας, και δεν υπάρχει ούτε "pause" ούτε "stand by"... Μόνο "play" και "fast forward"...
Το υστερόγραφό σου πρέπει πρώτη πρώτη να το πιστέψεις εσύ η ίδια και μετά να το "εύχεσαι" σε άλλους...
Ζεις μάλλον τις τελευταίες σου μέρες μήνες εκεί... όμως δεν ήταν απλά ένα μέρος σπουδών αλλά και τόπος που μεγάλωσες και απέκτησες χαρακτήρα και την αίσθηση της ελευθερίας. Η ζωή μετά είναι λίγο δύσκολη, πιο περιορισμένη οι ανάγκες ειδικά για μια νέα επιστήμονα αλλάζουν... Θα 'ταν πολύ όμορφο να κρατήσεις φεύγοντας από την πόλη που σε "μεγάλωσε" την ευαισθησία σου και στα επαγγελματικά και στην παραπέρα προσωπική ζωή σου. Kι ένα όνειρο σαν στόχο.. Φιλιά και καλή χρονιά griz.
Δημοσίευση σχολίου