Τετάρτη 22 Αυγούστου 2007

Back

Καλώς ξαναβρεθήκαμε!!!!

Θα αφιερώσω λίγες γραμμές στις διακοπές που ήταν υπέροχες αλλα πρέπει να τις αφήσω πίσω τώρα... Η Χαλκιδική ήταν φο- βε - ρή! Κοίταζες πάνω και πέρα στον ορίζοντα: γαλάζιο, κοίταζες οπουδήποτε αλλού: πράσινο! Συνδυασμός που σε μας τους τσιμεντοανθρώπους φαίνεται ασσύληπτος. Αυτό μου πέρασε πολλές φορές από το μυαλό στις διακοπές. Στο ξενοδοχείο τριγυρνούσε ένα σκιουράκι. Άλλη μια φορά έχω ξαναδεί σκίουρο και το κοίταζα έκπληκτη. Ήταν αρκετά εξοικειωμένο με θορύβους οπότε πλησίαζε αρκετά για να το παρατηρείς με προσοχή. Τα απογεύματα καθόμουν στην παραλία και δίαβαζα ακούγοντας το κύμα που έχει μια μοναδική ικανότητα να "ξεπλένει" και το μυαλό. Τις υπόλοιπες μέρες έκανα κάτι σα γύρο Θεσσαλίας. κι αυτό το ταξίδι ήταν ωραίο γιατί έγινε "εκτός προγράμματος" και τα τυχαία είναι και τα καλύτερα πολλές φορές.

Πίσω στην Αθήνα... την αυγουστιάτικη Αθήνα που την προηγούμενη εβδομάδα ήταν απολαυστική. Βέβαια όποιον κάτοικό της να ρωτήσεις πότε είναι καλύτερα στην αθήνα σου απαντάει τον αύγουστο. Αν λοιπόν όσοι απαντούν μένουν, τελικά πως αδειάζει το κέντρο? Νομίζω πάντως πως πέρισυ ήταν πολύ πιο άδεια η πόλη. Τρομακτικά άδεια. Επίσης παράξενο είναι να μένεις μόνος σε μια πολυκατοικία. Με χαλασμένα φώτα... Μπαίνεις διαστακτικά στην είσοδο κάθε φορά και τρέχεις προς το ασανσέρ αναζητώντας το φως του με ανδρεναλίνη στο κόκκινο. Το ζήσαμε κι αυτό! Πήγα στο ΚΕΠ σήμερα για ένα πιστοποιητικό και ένιωσα σαν πλαστικό ανθρωπάκι σε μακέτα προσομοίωσης. Ζητούσες ένα πιστοποιητικό και πάνω σε αυτό που ζητούσες αυτός που σε εξυπηρετούσε έκανε εκπαιδευση σε υποψήφιους υπαλλήλους. Η διαδικασία αυτή κράτησε πολύ ώρα με εμένα να κοιτάζω με περιέργεια και αυτοί να παριστάνουν πως δεν είμαι εκεί. Μετά για εξάσκηση έκαναν οι εκπαιδευόμενοι τις απαραίτητες ερωτήσεις και έγραφαν στο pc με ιλιγγιώδη ταχύτητα 1 πλήκτρο/ λεπτό ενώ ο υπάλληλος (ο παλιός) τους διόρθωνε. Αυτό που ήταν ενοχλητικό ήταν το live μάθημα και ότι σε αγνοούσαν τελείως. Δε θα έπρεπε να τα είχαν μάθει και απλώς να εξασκούνταν? Δηλαδή αν κάποιος εκνευρισμένος βιαστικός ήθελε κάποιο πιστοποιητικό σήμερα και πήγαινε στο ΚΕΠ της περιοχής μου, ήταν καλή μέρα για καυγά.

Κοιτάζοντας τη δισκοθήκη του φίλου πέτρου αναρωτήθηκα για ποιο από τα cd του ντρέπεται! Με απασχόλησε κι εμένα λοιπόν και τελικά ντρέπομαι για τους Hanson (κάτι ξανθά αγοράκια) και ίσως λίγο για το single του Bye bye (nsync boy band με αρχηγό τον Justin Ttimberlake) Δεν αισθάνομαι άσχημα για όλα τα άλλα κι ας ακούω τελείως διαφορετική μουσική τώρα. Ήταν πάντως ενδιαφέρουσα ευκαιρία να "ξεσκονίσω" λίγο τα cd. Εσάς ποιο είναι το cd που έχετε κρύψει πίσω από τη μπροστινή στήλη και μόνο εσείς ξέρετε ποια πρέπει να κουνήσετε για να το πάρετε?!

Αυτές οι σκόρπιες σκέψεις για σήμερα!


6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οσον αφορά τη πρώτη παράγραφο, μου θυμίζει αρκετά τις διακοπές του Πάσχα στη Χαλκιδική, αν εξαιρέσεις το σκηνικό με το διάβασμα στη παραλία (δεν διαβαζω πια -κακώς- και το Πάσχα έκανε κρυο για παραλία)... Είναι όντως μαγευτική... Όχι ότι η Θεσσαλία πάει πίσω... Γενικά, οτιδήποτε ξεφεύγει από τα όρια της πόλης είναι αρκετά όμορφο, διασκεδαστικό και χαλαρωτικό για τους τσιμεντένιους...

Στη δεύτερη παραγραφο, να υπενθυμίσω ότι έχουμε λιαν συντόμως εκλογές και πρέπει όλοι οι υπάληλοι των δημοσίων υπηρεσιών να είναι στο πόδι και να δουλεύουν στο 60% των δυνατοτήτων τους (μη κουραστούνε κιόλας τα παιδια - 50% αύξηση είναι αυτή)...

Κι ένα χιουμοράκι που άκουσα χθες στην Ελληνοφρένεια (στο Skai 100,3)...
Οι Αθηναίοι που έμειναν στην Αθήνα το καλοκαίρι, μείναν επειδή δεν υπάρχουν φράγκα, οπότε να ξαναψηφίσουν το Καραμανλή, καθώς την επόμενη τετραετία θα δώσει πολλά φράγκα...!

Τέλος, η δισκοθήκη πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους και σε όλα... Δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιος δίσκος συγκεκριμένα για τον οποίο θα ντρέπεσαι... Στη δική μου χωράνε από Tool μέχρι Backstreet Boys και από Σιδηρόπουλο μέχρι Πετρέλη...

βασίλης είπε...

Καλως ωρίσατε πίσω στην παρέα. Αντε να μαζευτεί και η griz γιατί μας λείψατε. Η Χαλκιδική είναι μεγαυτική. Ειδικά στο πρωτο πόδι έχω περάσει φανταστικά καλοκαίρια

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

πάντα να περνάς καλά.

Υ.Γ.: Ήταν οι πιο συγκροτημένες - σκόρπιες σκέψεις που διάβασα τελευταία!

Xanthiotes είπε...

Καλως επιστρέψατε κοριτσάρες.
Άντε καλή χρονιά στο blog!

tzonakos είπε...

Αντε καλή επιστροφή λέμε.
Οποτε ακούω Χαλκιδική, την αγαπημένη μου απο το 1995 που πηγα πρώτη φορά, παθαίνω κάτι !
Εγω πηγαίνω μεσαίο πόδι, κι ως τώρα ευτυχώς δεν κάηκε.
Η Griz πού χάθηκε ;
Μας λείψατε λέμε, κι εγω ήμουν απο αυτούς που απόλαυσαν την άδεια Αθήνα.
Ομως κι αυτη κάηκε πια.
Φιλιά.

tzonakos είπε...

Α, μια κι ανέφερες Χαλκιδική, δες εδω το δικό μου κι εδω της mpoumpoula